Crazy Crazy Crazy!

En daar zijn we weer, een week later. Nog steeds geen nieuwe longen helaas. Wel zijn er een paar dingen veranderd. Zo hebben ze mijn prednison verminderd sinds vrijdag, ik zit nu op 7.5 mg ipv 10 mg. Hierdoor is mijn ontstekingswaarde wat verhoogd, mijn bloedsuiker wat verlaagd (altijd prettig) en voel ik me wat minder, wat benauwder en heb ik meer sputum. Hopelijk wordt dit niet erger, en anders moet ik weer aan het infuus, wat er toch wel aan zit te komen denk ik.

Verder heb ik me van de week even flink kwaad gemaakt Ik lig hier nu al 5 maanden, en nog steeds zit er geen regelmaat in de medicijnen die ze lukraak bestellen. Zo loop ik al constant te roepen dat ze ipv 1 penfill novorapid (insuline) er 5 moeten bestellen, die kan ik dan in mijn eigen koelkast leggen, en zo heb ik er meer zicht op wanneer ik nieuwe moet bestellen. Dit is nog steeds niet gebeurd, en daardoor had ik maandagavond geen insuline meer toen ik een nieuwe ampul moest vullen voor mijn insulinepompje.
Na het hele ziekenhuis afgebeld te hebben konden ze er gelukkig nog 1vinden. Het vervelende echter was dat mij verweten werd dat ik vandaag dat eerder had moeten aangeven, dan hadden ze het nog kunnen bestellen! Terwijl ik al weken loop te roepen dat ze er meerdere in 1 keer moeten bestellen, ik loop overal achteraan te gaan, en niks komt op tijd binnen. Dan gaat het 1 keer fout, en krijg ik de schuld. Nou daar werd ik wel zo kwaad over! Uiteindelijk is alles wel goed gekomen, maar toch. Ik heb gisteren om 5 penfills gevraagd en kreeg ik er 1. Vandaag weer gevraagd, en tot nu toe niks gekregen. Zoals ik al zei, het gaat echt fijn hier...

Ik word niet echt gek van die muren om me heen, meer om het feit dat alles zo vreselijk slecht geregeld is soms!

Drukte alom

Hoe je van een rustige dag naar een drukke dag gaat:

Normaal gesproken heb ik op dinsdag vrij weinig te doen, dat is een beetje mijn uitrustdag. Zo ook gisteren, ik mocht lekker uitslapen tot tien uur en dat was wel nodig ook want maandagavond heb ik lekker liggen spoken. Twee keer moest ik overgeven, waarvan 1 keer met neussonde er al in. Dat werd een kliederboel (lees, de sonde komt er door het overgeven door je mond naar buiten, en dan moet je m weer door je neus naar buiten trekken)

Dit overgeven levert bij mij altijd zoveel stress op dat mijn bloedsuikerspiegel heel hard stijgt, en als gevolg daarvan heb ik de hele nacht hoog gezeten. Normaal gesproken trekt mijn bloedsuiker we weer bij als ik sochtends extra spuit en ga eten, maar dit keer bleef hij hoog. Na een aantal uren aangekloot te hebben, besloot ik op aanraden van de diabetesverpleeg een nieuw naaldje te zetten. Dit deed wonderen, want een half uur later was mijn bloedsuiker al gehalveerd! Eindelijk kon ik weer wat eten. Dit doe ik nooit als k hoog zit want dan ga ik me nog beroerder voelen (benauwd, misselijk etc)
Hierna is mijn bleodsuiker gelukkig weer stabiel gebleven.

Ondertussen hadden ze 's ochtends ook nog besloten dat ik weer eens een echo van mijn hart moest laten maken, om te zien of dat allemaal nog goed was. Daarnaast mocht ik ook weer voor een röntgenfoto de hort op omdat ik laatste week weer hogere suikers heb, en me benauwder ga voelen, met meer slijm en meer hoesten.

Zo word je rustdag meer een druktedag....

19 Weeks....

Zo lang lig ik al weer in dit ziekenhuis. Het gaat momenteel stabiel, daar ben ik erg blij mee! Ik hoop dat dit een tijdje zo blijft, zodat me wat minder zorgen daar over hoef te maken.
Rick is natuurlijk weer blijven slapen, dit keer geen rare foto's. We hebben in het vervolg van vorige week (spiderman 2) dit keer Spiderman 3 gekeken. Rick neemt af en toe onze Dvd-recorder mee en die kijken we/ik dan leeg, om vervolgens weer mee te geven aan Rick.
Geen bijzonder nieuws verder dus, hopelijk krijg ik morgen de Mex. griepprik als er niks tussenkomt. Tot zo ver dit bericht;)

Zomaar een Zaterdag

En dit hebben we gedaan afgelopen zaterdag:

Voor als er geen trap in je huis zit...


Voor als je een nieuwe sport zoekt...


Als je uit de bocht vliegt...


Voor als je niet oplet...


Voor als je écht niks te doen hebt...