Wat is er het afgelopen half jaar gebeurd? (veel mensen weten het ongetwijfeld al maar een aantal ook niet merkte ik gister dus toch maar even iets uitgebreider een verhaal)
Een paar dagen na de vorige blog werd ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis te Utrecht. Mijn afweer was al maanden aan het zakken. De anti-afweer medicatie was al verlaagd om mijn afweer wat te helpen, maar hij bleef maar zakken. Door zo'n lage afweer ben je vatbaarder voor infecties en zo kon het gebeuren dat een longontsteking stiekem mijn longen binnenkroop! Het laatste wat je wilt bij nieuwe longen!! Aangezien mijn afweer zo laag was (op bijna nul) werd ik a la minute opgenomen en aan het infuus gelegd. Rare gewaarwording opeens, als je al 1.5 jaar niet meer aan het infuus hebt gelegen!! (voor trans was het iedere 3 maanden + toen had ik nog een Port-a-Cath)
Ik kreeg toen voor het eerst in mn leven een midline, vond het erg spannend om m in te laten brengen maar het viel me heel erg mee. Ik moet zeggen: stúkken beter dan een infuus!
Na 2.5 week aan de antibiotica was mijn ontstekingswaarde zodanig gedaald dat ik van het nfuus af mocht. Helaas was, ondanks alle aanpassingen (als in alles gestopt zo ongeveer) aan mijn medicatie, mijn afweer nog steeds laag! Dit duurde te lang volgens de dokter, dus mocht ik een keertje naar de hematoloog. Bij de eerste afspraak werd er van alles doorgenomen en mocht ik daarna nog een keertje bloedprikken. Tijdens het doornemen het een en ander besproken en ook liet zij het woord beenmergpunctie vallen (als ze niks konden vinden) Na het verhaal van Djuna was dat wel erg schrikken voor me. (Aangezien Djuna al ZO veel mee heeft gemaakt nog zo'n blog kan schrijven over een benmergpunctie moet het wel heel ERG zijn..)
Gelukkig/Waarschijnlijk is mijn beenmerg daar zo van geschrokken dat de waardes prompt weer op het bijna-normale niveau zaten ;) Pfiew!
Mede door verhaal hier boven, het overlijden van Marjolein in november en van Michiel in Februari, mijn eigen gezondheid die niet zo best mee deed, ging mijn studie helaas niet zo lekker. Daarom heb ik een aantal weken geleden besloten te stoppen. Dit vind ik erg jammer want de studie was wel erg leuk en interessant!! Ik zit dus nu een beetje in een dalletje wat betreft wat ik aanmoet nu met mijn vrije tijd. Ik weet dat ik in ieder geval een aantal uur wil gaan werken, want ik wil wel wat te doen hebben, en een sociaal leven behouden. Daarnaast wil ik ook graag wel blijven leren. Op welke manier en wat, dat weet ik echter nog niet.
Enn daarnaast zijn Rick en ik natuurlijk nog getrouwd in Juni!!!
Afgelopen zomer zijn we lekker voor het eerst met zn tweeën wezen kamperen in het buitenland, Italië!! Zou alles goed gaan? Nouja, getrouwd waren we toch al ;) Maar het ging boven verwachting. We hebben de tent (een soort De Waard tent met TIG haringen..) 3 keer opgezet en iedere keer ging het weer beter. Het weer was heerlijk, gem. 35 graden en we hebben genoten!!
Deze maand mogen we al twee jaar genieten van dat prachtige geschenk wat we kregen. We hopen dat dit nog vele jaren duurt!!
Nou, ik zie jullie over een half jaartje wel weer... ;)
