En daar heb je het al...
Hoe goed ik ook van Rick af bleef, het heeft niet mogen baten. Ik heb nu al ontzettend keelpijn en begin wat meer te hoesten.... Ben benieuwd hoe dit doorzet, hoop van niet want mn schoonmama wordt zaterdag 50!!
Stomme verkoudheid:P
13 februari 2007
11 februari 2007
Verslaafd?
Nou weet ik hoe een junkie zich moet voelen als hij afkickt van de drugs.
"Wanneer je jezelf iets ontzegt dat erg belangrijk voor je is, kan je hier lichamelijk heel wat last van hebben. De meeste drugs veroorzaken geen levensbedreigende afkickverschijnselen, maar je kan je wel verwachten aan bijvoorbeeld hoofdpijn, zweten, angstzweet, buikkrampen, je opgefokt voelen, moeilijk (in)slapen, rusteloos zijn, drang om te gebruiken, nachtmerries, dromen van gebruik, je zinloos voelen, depressieve gevoelens, stemmingswisselingen, ... Hoe langer je gestopt bent, hoe minder last je hebt van deze verschijnselen."
Rick is al een aantal dagen flink verkouden. Nou is dat op zich geen wereldramp, maar bij een cfer kan het toch behoorlijk wat schade veroorzaken. Ik word zelf erg snel verkouden, en ben ik dat eenmaal dan resulteert dat vrijwel altijd in een ziekenhuisopname, en laat ik dáár nou net geen zin in hebben;)
Daarom heb ik mezelf verboden om met Rick te zoenen en bij hem te slapen voor zolang hij verkouden is. Een erg moeilijk klusje, aangezien we sinds het begin van onze relatie niet veel anders doen;)
Ik krijg dan ook al flink last van ontwenningsverschijnselen. Ik heb hoofdpijn (zou ook ergens anders van kunnen komen) voel me opgefokt, slaap moeilijk in, ben rusteloos, heb drang om Rick zo mogelijk nog meer te zoenen dan normaal, heb nachtmerries (nouja geen nachtmerries maar wel erg vreemde seksuele dromen --> Seksueel gefrustreerd?) en stemmingswisselingen (Ben de laatste dagen weer flink chacherijnig af en toe om niks, en dat heb ik toch al lang niet meer gehad, sinds ik op mezelf woonde)
Conclusie: Ik ben verslaafd aan Rick. Maar wat kan je ook anders, met zo'n lekker ding aan je zijde;)
"Wanneer je jezelf iets ontzegt dat erg belangrijk voor je is, kan je hier lichamelijk heel wat last van hebben. De meeste drugs veroorzaken geen levensbedreigende afkickverschijnselen, maar je kan je wel verwachten aan bijvoorbeeld hoofdpijn, zweten, angstzweet, buikkrampen, je opgefokt voelen, moeilijk (in)slapen, rusteloos zijn, drang om te gebruiken, nachtmerries, dromen van gebruik, je zinloos voelen, depressieve gevoelens, stemmingswisselingen, ... Hoe langer je gestopt bent, hoe minder last je hebt van deze verschijnselen."
Rick is al een aantal dagen flink verkouden. Nou is dat op zich geen wereldramp, maar bij een cfer kan het toch behoorlijk wat schade veroorzaken. Ik word zelf erg snel verkouden, en ben ik dat eenmaal dan resulteert dat vrijwel altijd in een ziekenhuisopname, en laat ik dáár nou net geen zin in hebben;)
Daarom heb ik mezelf verboden om met Rick te zoenen en bij hem te slapen voor zolang hij verkouden is. Een erg moeilijk klusje, aangezien we sinds het begin van onze relatie niet veel anders doen;)
Ik krijg dan ook al flink last van ontwenningsverschijnselen. Ik heb hoofdpijn (zou ook ergens anders van kunnen komen) voel me opgefokt, slaap moeilijk in, ben rusteloos, heb drang om Rick zo mogelijk nog meer te zoenen dan normaal, heb nachtmerries (nouja geen nachtmerries maar wel erg vreemde seksuele dromen --> Seksueel gefrustreerd?) en stemmingswisselingen (Ben de laatste dagen weer flink chacherijnig af en toe om niks, en dat heb ik toch al lang niet meer gehad, sinds ik op mezelf woonde)
Conclusie: Ik ben verslaafd aan Rick. Maar wat kan je ook anders, met zo'n lekker ding aan je zijde;)
05 februari 2007
Getransplanteerd!
Gister mocht ik tot mijn grote vreugde vernemen dat er wéér een CF-er is getransplanteerd! Ditmaal gaat het om Sandy!!
Sandy staat al erg lang op de wachtlijst, al ruim 2.5 jaar! Ik vond het toch wel eens tijd worden maar eindelijk was het dan zo ver!
Vandaag las ik op haar site dat de transplantatie goed is gegaan, en vanmiddag om 12 uur mocht de Tube eruit! Super nieuws natuurlijk, bied hoop voor de toekomst als je zulke verhalen hoort:)
Sandy zet 'm op!
Sandy staat al erg lang op de wachtlijst, al ruim 2.5 jaar! Ik vond het toch wel eens tijd worden maar eindelijk was het dan zo ver!
Vandaag las ik op haar site dat de transplantatie goed is gegaan, en vanmiddag om 12 uur mocht de Tube eruit! Super nieuws natuurlijk, bied hoop voor de toekomst als je zulke verhalen hoort:)
Sandy zet 'm op!
01 februari 2007
En dan heb je het!
In navolging van Judith maar dan anders wil ik jullie nog wat grappigs vertellen over wat er een aantal weken geleden is gebeurd.
"Het was een sombere donkere avond (logisch want het was al 8 uur) en een klein maar dapper meisje reed met de grote auto van haar vader en moeder richting Diepenveen, waar zij een afspraak had met wat andere leiding van de JPD (jeugdkerkding) om een video te gaan kijken en te gaan voorbereiden. Alwaar aangekomen op het donkere duistere weggetje, genaamd de Ganzekooiseweg (wie bedenk dat ook zoiets) reed zij aldus het goede huis voorbij. Om weer terug te kunnen moest zij keren op de weg. De weg was redelijk breed en bovendien was er aan beide kanten nog een stuk gras en een greppel, maar breed genoeg. Dat moest lukken!
Zeker van haar zaak draait zij de auto eerst naar voren en vervolgens rijdt ze naar achter. MAAR!!! Het lot wil dat het die dagen ervoor nogal geregend had. Het meisje rijdt naar achter en stopt. Als zij echter weer naar voren wilt rijden, voelt ze de wielen slippen en voelt ze dat ze langzaam naar achter zakt. Tevergeefs geeft ze meer gas bij maar het mocht niet baten. Ze pakte de telefoon en belde degene op waar ze heen moest. Die probeerde haar eerst met zijn auto eruit te trekken maar dat lukt niet! Hij ging op weg naar zijn buurman, en hoopte dat hij thuis was, want de buurman had een grote trekker! Gelukkig was de buurman thuis, en hij trok het meisje 1,2,3, uit de greppel, en het meisje kon vervolgens weer vrolijk verder rijden.
JA MENSEN, IK WAS IN DE GREPPEL GEZAKT! (schadevrij gelukkig;))
Gelukkig hoefde ik deze niet te bellen
"Het was een sombere donkere avond (logisch want het was al 8 uur) en een klein maar dapper meisje reed met de grote auto van haar vader en moeder richting Diepenveen, waar zij een afspraak had met wat andere leiding van de JPD (jeugdkerkding) om een video te gaan kijken en te gaan voorbereiden. Alwaar aangekomen op het donkere duistere weggetje, genaamd de Ganzekooiseweg (wie bedenk dat ook zoiets) reed zij aldus het goede huis voorbij. Om weer terug te kunnen moest zij keren op de weg. De weg was redelijk breed en bovendien was er aan beide kanten nog een stuk gras en een greppel, maar breed genoeg. Dat moest lukken!
Zeker van haar zaak draait zij de auto eerst naar voren en vervolgens rijdt ze naar achter. MAAR!!! Het lot wil dat het die dagen ervoor nogal geregend had. Het meisje rijdt naar achter en stopt. Als zij echter weer naar voren wilt rijden, voelt ze de wielen slippen en voelt ze dat ze langzaam naar achter zakt. Tevergeefs geeft ze meer gas bij maar het mocht niet baten. Ze pakte de telefoon en belde degene op waar ze heen moest. Die probeerde haar eerst met zijn auto eruit te trekken maar dat lukt niet! Hij ging op weg naar zijn buurman, en hoopte dat hij thuis was, want de buurman had een grote trekker! Gelukkig was de buurman thuis, en hij trok het meisje 1,2,3, uit de greppel, en het meisje kon vervolgens weer vrolijk verder rijden.
JA MENSEN, IK WAS IN DE GREPPEL GEZAKT! (schadevrij gelukkig;))
Gelukkig hoefde ik deze niet te bellen
Abonneren op:
Posts (Atom)