Tussenstand

- Mijn CRP-waarde is van do 210, gezakt naar 130 op zaterdag, en die van vandaag was nog niet binnen.
- Ik ben ook mimnder benauwd dan vorige week, alleen als ik iets ga doen krijg ik af en toe nog benauwdheidsaanvalletjes. Het gaat wel steeds iets beter, maar heht gaat erg langzaam.
- Mijn hartslag is weer beneden de 100
- Mijn temperatuur was weer netjes onder de 37
- Mijn saturatie (zuurstof in t bloed) is weer voor heht eerst 96%. Weliswaar met 1 ltr o2 maar aangezien hij tot vanochtend nog niet hoger kwam dan 94 ben ik hier wel blij om!


Dus eigenlijk zou ik me wel oke moeoten voelen. Toch is dit nog nieit het geval
Dat heeft verschillende redenen. Ten eerste ben ik nog steeds benauwd en gebruik nog 1 ltr zuurstof. Dat verontrust me toch wel een beetje. Ik ben bang dat ik blijvend zuurstof nodig heb. Verder ben ik beniewd of we onze vakantie gaan halen!

En ten tweede, ik zit natuurlijk nog steeds met de familie Germs in mijn maag. Aangezien ik hier niet zo veel te doen heb, blijft het de hele dag door mijn hoofd spoken. In mijn maag zit een knoop die er gewoon niet uit wil, en ik voel me gewoon verdrietig. Daardoor voel ik me ook wat onrustig.

Maar goed, het zal wel minder worden in de loop van de tijd, en ik zal me beter gaan voelen. Maar dat heeft tijd nodig.

Afgrond

Alsof de bodem onder je wegzakt. Zo voelde het toen ik donderdagavond een telefoontje kreeg van Rick. Ja ik had het bericht wel gelezen over de 4 nederlandse klimmers die waren gevallen in de Mont Dolent, maar dat kunnen er zo veel zijn. Toen belde Rick echter op met de tekst: "Een 57-jarige huisarts met 3 kinderen in de leeftijd van 16-23 jaar." Je hersens gaan ratelen en plots valt de grond onder je voeten vandaan. Het zal toch niet...?? Maar helaas, het is waar.

Ada heel veel sterkte, ik kan niet met woorden omschrijven hoe erg ik dit vind.




Piet, Mark Karin en Els, ik ben ontzettend blij dat ik jullie heb mogen leren kennen, ook al was het maar voor twee jaar. Rust Zacht:(

Terug van weg geweest

Nou, daar lig ik dan weer. Dit keer aan de ene kant een infuuslijntje en aan de andere kant een zuurstofslang. Aangezien ik zelf thuis nog geen zuurstof gebruik ben ik dit niet echt gewend, en dat kan wel eens lastig zijn als je naar de wc moet. Dan vergeet ik het slangetje af te doen en wordt ik vervolgens gewurgd door dat zelfde slangetje. Maar tijd zal t leren. Ik hoop wel dat ik nog van de zuurstof af kom.

Wat is er nou gebeurd? Nou ik heb nog snel een blogje kunnen schrijven vlak voor ik naar de EHBO moest en daarin had ik al gezegd dat ik benauwd was, hoge hartslag had en verhoging. Op de EHBO van het UMC, hebben ze dat omgezet in cijfers. Voor de kenners: Mijn saturatie kwam niet boven de 90, mijn CRP-waarde was 186(!) en mijn bloedgassen waren ook verhoogd (Co2 was 50 en o2 60) Vandaar dat ik me niet zo lekker voelde;)

Natuurlijk mocht ik toen niet naar huis en hebben ze me op het allerlaatste plekje van de afdeling kunnen proppen, te weten kamer 24 van B3West. Pff Gelukkig had ik weer een port-a-cath!! Die het overigens bijzonder goed functioneerde.

Ondertussen zit ik alweer op een andere kamer namelijk kamer 29. Kamer 29 is een van de proefkamers voor het infotainment systeem. Ze zijn hier op de afdeling bezig om te testen hoe dat systeem werkt. En omdat ik hier natuurlijk vaak lig, en ik (blijkbaar) goed mijn mening kan geven, mag ik dit systeem ook testen tot ik naar huis ga. Dan mag ik een papiertje invullen met voors en tegens en kunnen ze zien waar het nog verbeterd kan worden. Helaas voor hun heb ik op DIT systeem (het andere systeem is van KPN, dat schijnt het beter te doen) haast alleen nog maar minpunten gevonden.

Ik merk trouwens nog niet erg veel van de kuur, maar dat komt hopelijk nog!

Kaartjes (mogen altijd natuurlijk) gestuurd worden naar het volgende adres:

B3West, kamer 29
t.a.v. Tamara Magdelijns
Postbus 85500
3508 GA Utrecht

Oh en de nieuwe EHBO van het UMC is GAAF!! Het ziet er superstrak uit, en het is echt heel mooi geworden. Alleen 1 tip: Neem een zonnebril mee want je wordt lichtelijk overweldigd door het vele oranje...

FF snel

Ik ben heel benauwd, hoge hartslag en verhoging, dus ga nu naar de EHBO om te zien of t niks ernstigs is. Duim voor me!

Tot later (hopelijk)

Gelukt

Voordat ik weer wegga, nog even een berichtje. Ik heb net Tamara zelf aan de lijn gehad en ze klonk heel erg wakker. Alles is goed gegaan en de reden dat ik pas om 5 uur wat hoorde was omdat ze haar heel langzaam wakker hebben laten worden.

Dus de PAC zit er weer in! Gewoon op dezelfde plek, dat is wel prettig (denk ik).

PAC-plaatsing

Namens Tamara (die in het ziekenhuis geen internet tot haar beschikking heeft dit keer) wil ik jullie laten weten dat zij morgen geopereerd gaat worden voor een nieuwe PAC. Als het goed is gaat ze ongeveer rond half 1 onder het mes. Ik laat morgen aan het eind van de middag wel weten hoe het verlopen is.

Duim mee voor een succesvolle operatie!

Groetjes, Judith

Winkansen

Afgelopen jaar ben ik een beetje in "the winning mood." Vorig jaar had ik het er een keer met mijn moeder over dat sommige mensen (Judith) zoveel wonnen en dat ik nooit wat won, hoewel ik aan veel enquetes en prijsvragen meedoe. Nog diezelfde dag lag er een envelop op de mat met daarin voor 100 euro aan waardebonnen! Dat was 1...

Een paar weken later kreeg ik bericht dat ik een haarpakket had gewonnen van John Frieda (een heel goed en duur merk voor haaproducten.) Ik wilde al heel lang eens frizz-ease proberen, maar aangezien het zo duur was kocht ik het. Een nu een heel pakket! Dat was 2!

Toen won ik een tocht met de Meander, en het Italiaanse pakket. Nummer drie en vier zijn binnen;)

En nu had ik meegedaan aan een Top-X prijsvraag. Je kreeg een foto te zien van Balkenende met in zijn hand het nieuwe logo van Top-X en een tekstbalkje boven zijn hoofd. De opdracht was: Bedenk een leuke tekst voor in de tekstbalk!
Hier bij had ik een digitaal fotolijstje gewonnen! Hoera, ik ben grappig!:D Dat was nummer 5!



Kleine dingen, maar bij elkaar toch wel leuk! Zeker omdat de helft geen geluk was maar creativiteit:)

Vanavond de Jackpot?;)

Niksig

Eigenlijk heb ik geen zin om te schrijven, maar omdat jullie, mijn trouwe lezers, toch wel graag willen weten hoe het met mij is, waag ik me toch maar aan een kort stukje. Misschien krijg ik dan wel meer zin!

Een van de redenen waarom ik niet zo'n zin heb om te schrjiven is omdat ik sinds dinsdag weer aan het infuus zit. En aangezien mijn PAC kapot is moest ik dit keer een "gewoon" infuus, in mijn arm. En als er 1 ding is waar ik echt HEEL erg de kriebels van krijg is het wel infuusprikken. Opzich zou dit helemaal niet nodig hoeven zijn, aangezien ze bij mij toch wel meestal raak prikken en het infuus blijft vaak ook redelijk lang (zo rond en om 2 weken) zitten.

Stiekem ben ik een ontzettende controlfreak en wil ik het liefst zelf mijn infuus prikken, alles afplakken en ik controleer bij de wisseling van antibiotica stelselmatig of er netjes tussendoor wordt gespoeld en of ze alles wel hygiènisch aanpakken. Maar af en toe moet je het aan iemand anders overlaten.

Daarom had ik gevraagd om een anesthesist (daarvan weet ik zeker dat ie goed prikt) of Dokter Jeroen, die mij de laatste twee keer in 1 keer een infuus heeft geprikt. De laatstgenoemde werd het, en zoals de vorige keren prikte hij dit keer ook in 1 x raak. Achteraf gezien vond ik het heel erg mee vallen! Dus misschien wordt zo langzamerhand toch wijzer en rustiger;) Dit vind ik fijn om te merken aangezien mijn infuus nu al een paar dagen irriteert en ik waarschijnlijk binnenkort een nieuwe moet.

Correctie: Nog dezelfde middag mocht ik een nieuw infuus laten prikken op de EHBO van het Deventer Ziekenhuis. Ik heb dus niet echt vertrouwen in prikkunsten van mensen, en vooral die van de EHBO heb ik mijn ernstige twijfels over, want ze luisteren daar nooit zo goed naar je en trekken graag hun eigen plan. Ook zijn ze er vrij zekr van dat zij het w'el goed kunnen "want ze doen het zoooo vaak." Maar zondag is het vertrouwen in de mensheid weer wat hersteld en die van de EHBOers in het specifiek. Ik had een superaardige zuster die geduldig was, goed luisterde en, nietr onbelangrijk, in 1 keer raak prikte! Dan kan je het bij natuurlijk al niet meer verprutsen;)