Dromen

Ondertussen ben ik alweer een weekje thuis met infuus. Het was weer gezellig in het ziekenhuis hoor, maar toch, je bent er liever niet.
Ik zit nu onderhand iedere 4 weken aan het infuus, want iedere keer als ik klaar ben met een infuuskuur, kak ik direct weer in. De laatste keer zakte ik zelfs alweer terug terwijl ik nog bezig was met de kuur!! Degene die ik nu heb, lijkt wel te helpen, maar ik schreeuw niet te hard, want we zijn nog niet aan het eind!

Zo langzamerhand merk ik toch dat ik een beetje gefrustreerd raak van het wachten. Het wordt onderhand alweer zomer, en ik kan nog steeds niet de dingen doen die ik graag wil doen, ik zit nog steeds te wachten op, en te dromen over nieuwe longen.
Er worden gelukkig wel mensen getransplanteerd maar zoals mijn dok zei: Het is een slappe tijd.
Wellicht komkommertijd voor transplantaties? Hopelijk komt er snel een piek, vorig jaar was het eerste half jaar ook een slechte, en het tweede halfjaar een ontzettend goed jaar!

Ik heb de laatste tijd ook steeds vaker dromen over transplantaties. Een heel bizarre een paar weken terug (zie nieuw blog) en vannacht weer een. In beide gevallen ging de transplantatie niet door, waardoor ik niet heel vrolijk wakker word, dat begrijpen jullie vast wel.

Hopelijk snel ander (vrolijker) nieuws ;)