Port-a-Cath

Donderdag 5 Januari was de dag die mijn leven ging veranderen. Ik kreeg namelijk toen een Port-a-Cath. Ik zag er best wel tegenop omdat de dokter mij had gewaarshuwd dat ik misschien moeilijker of niet uit de narcose zou kunnen komen. Die kans is groter mensne met long of hartziekten dus daar zag ik erg tegenop. Bovendien had Judith toen zij haar PAC kreeg erg veel last van misselijkheid en duizeligheid, dus dat is ook niet echt prettig.

Gelukkig ging alles erg goed:) De PAC was in no time geplaatst, en toen ik wakkeer werd was mijn eerste gedachte: goh ik voel me eigenlijk wel, alleen moe! Ik had geen last van duizeligheid oid. Was ook al snel op mn kamer dan alweer. Daar nog een tijdje geslapen, wel eerst mensen gebeld om ze ff op de hoogte te houden. Vervolgens moest ik naar de wc, dus ik de vrepleegster roepen (ik weet nog dat Juud eerst op een toiletstoel moest, ze kon nauwelijks opstaan) Maar ik stond vrolijk op met opgeheven hoofd en wandelde fluitend naar de wc. Verbazing alom!

Omdat het zo flitsend ging mocht ik donderdagmiddag alweer naar huis! Kortom, een Klein avontuurtje met een goede afloop!

p.s. Ik voel me nu weer belabberd, ik ben sinds vrijdag weer verkouden (loop verkoudheden altijd op in het ziekenhuis:S Daar ga ik dus niet meer naar toe;)) Ik loop de hele dag te hoesten, ben mn stem kwijt en mn kop zit vol met groen dik.... nouja je weet wel. Het doet ook zeer dus ik was bang voor beginnende bijholteontsteking en dat kan ik natuurlijk niet gebruiken nu! Gister maar ff de dokter op gebeld en heb een kuurtje ciproxin voorgeschreven gekregen. Nu maar hopen dat het helpt!

XXX