Thuis

Ik ben nu al weer een paar dagen thuis, en het is natuurlijk, zoals verwacht super!! Heerlijk iedere avond weer tegen mijn lieverd aan kruipen, zoals het hoort!! Lekker weer met mn eigen spulletjes in de weer, eigen eten eten, en zelf dingen kunnen beslissen:)

We hebben het heel druk gehad met spullen uitpakken, ik denk dat we ongeveer zo'n 15 tassen en koffers mee moesten nemen uit het ziekenhuis. Nog steeds is alles niet uitgepakt, maar het belangrijkste hebben we.

Ik merk ook wel dat het toch echt vermoeiend is om weer thuis te zijn. Je doet automatisch meer, de wc is verder lopen, je moet meer zelf doen. Gelukkig zijn er veel handen om te helpen, en daar maak ik ook graag gebruik van! Want ja, ik doe automatisch te veel, eerste dag meteen 2 uur de stad in geweest, want ik had een nieuwe winterjas nodig (gevonden, check!) Ook moesten we nog naar de apotheek en toen 's avonds een heleboel spullen uitgepakt. Zaterdags naar de kapper geweest (foto volgt) en 's avonds met mn ouders mama mia kijken. Vandaag dus maar helemaal niks gedaan, om wat energie op te laden:) Verder ben ik ook alweer meer aan het hoesten, dus ja fijn is anders.

Grappig is ook wel, dat je merkt hoe snel je aan het ziekenhuis went. Zo ben ik de eerste 5 keer de wc ingestapt zonder het licht aan te doen, want in het ziekenhuis ging die automatisch aan. En daar zat ik dan op de wc zonder licht...
Maar dingen wennen heel snel en ondertussen doe het licht alweer aan!

Uitje

Zie vorig bericht voor antwoord op vragen voor de huidige stand van zaken.

Vanavond ben ik voor het eerst in 6 maanden buiten het terrein UMC geweest. Nu ik immers niet meer HUI sta hebben we het er maar gelijk van genomen. We zijn lekker Utrecht in geweest om uit eten te gaan. We waren eerst van plan om bij een Bistro te gaan eten. Toen we de auto bij de Oudegracht hadden geparkeerd bleek het nog een stukje lopen te zijn naar de Bistro. Gezien de ontzettend harde en koude wind besloten we toch maar om het eerste de beste restaurant in te duiken. Dit werd een restaurant waar ik wel eens eerder heb gegeten.

We werden vriendelijk ontvangen door de gastheer/waarschijnlijk manager. Het restaurant zat behoorlijk vol toen we aankwamen, maar we kregen snel een plekje bij de verwarming aan het raam. Zo zaten we lekker warm en hadden we ook nog uitzicht. Na het voorgerecht en wat drinken kregen we ons hoofdgerecht. Die van Rick was erg lekker, maar die van mij nog wat te rood/niet gaar, wat natuurlijk een keer kan gebeuren. Deze ging terug en het duurde wel erg lang voordat ze weer terug kwamen. Plots stond de manager aan de tafel met de mededeling dat de kok vergeten was mijn lam uit de oven te halen, oftewel dat er een nieuwe in de maak was. Hij bood uitgebreid excuus aan en er zou "wel iets geregeld worden." Voor ons prima, wat we waren toch al lang blij dat we het ziekenhuis uit konden. De rest was alleen maar een bonus.

Tien minuutjes later stond de nieuwe lam op tafel, echter nu te gaar. De kok dacht waarschijnlijk dit gebeurt me niet nog een keer. De manager kwam controleren of het nu wel goed was. Hij was er helemaal van ontdaan dat het al weer fout was gegaan en besloot bij deze de lam van de rekening te schrappen en dan moesten we ook nog maar een lekker toetje van het huis nemen. Dus nam Rick een grote 'Dame Blanche´ en ik een Cappuccino. De manager vroeg nog of ik niet een lekker likeurtje erbij wou, maar dat leek me niet zo verstandig met mijn antibiotica.

Zo hebben we uiteindelijk heerlijk uitgebreid gegeten voor nog geen 20 euro.

Daarna zijn we via de toeristische route naar het ziekenhuis terug gereden. Het had gesneeuwd, dus er was niet echt te zien hoeveel banen de weg had en verkeersborden volgen is niet onze sterkste kant.

We hebben een heerlijk avondje gehad!

Stand van zaken

Even wat opheldering na vorig bericht. Ik heb een heleboel vragen gekregen en daar wil ik graag antwoord op geven.
Allereerst sta ik nog steeds op HU, wat inhoud dat ik eigenlijk nog steeds ieder moment opgeroepen kan worden. De kansen op HU zijn wel iets verkleind in vergelijking met HUI, maar slechts met een paar procent. De meeste longen komen gewoon uit Nederland. Aangezien er in Nederland weinig donoren zijn blijven er weinig longen over die naar het buitenland kunnen, vandaar dat er ook weinig longen terug komen (de uitwisseling moet namelijk in balans blijven).
Het is dus niet zo dat ik weer heel lang moet wachten. Wel is het zo dat als ik weer op HUI kom, ik weer onderaan dat lijstje kom te staan, maar op HU (Nederland) sta ik nog steeds bovenaan met mijn bloedgroep en mijn maat.

Ten tweede heb ik besloten om mijn infuuskuur in het ziekenhuis af te maken en daarna pas naar huis te gaan, omdat ik anders thuis ontzettend veel moet doen. Drie maal daags antibioica aansluiten en ook nog sondevoeding, wat ik eerst nog niet had. Dit wordt een beetje te veel van het goede. Eerst maar eens thuis weer wennen zonder alle poespas. Woensdag avond heb ik de laatse gift antibiotica en ik ga dan donderdag eindelijk met Rick huiswaarts. Hoera!

*HU = Hoog Urgent Nationaal en HUI = Hoog Urgent Internationaal

Verlaat de gevangenis zonder te betalen

Ik heb nieuws en het is klote en goed tegelijk:

Ik sta niet meer op HUI! Wonderbaarlijk maar waar, mijn waardes zijn langzamerhand te goed voor HUI geworden. Het eerste wat ik dacht was: Yes ik mag weer naar huis!! En het volgende was: Kut ik heb hier gewoon zes maanden voor niks gelegen!!

Nou laten we het er maar op houden dat ze 1 ding goed gedaan hebben hier: Ze hebben me "beter" gemaakt, zo goed dat ik slechts op HU sta en weer naar huis mag!! En meer heb ik er niet over te zeggen!