Weer naar huis

Ik mocht vandaag weer lekker naar huis!! De dokter kwam vanochtend langs en zei: "Nou, je hart gaat weer regelmatig, van mij zou je wel naar huis mogen vandaag, maar we moeten even op toestemming van de cardioloog wachten, want ja, hij gaat daarover"

We moesten dus nog even in spanning zitten, maar al snel kwam het verlossende woord: Ik mocht naar huis! Mijn hartslag verlagende pilletje is wel opgehoogd, en dat helpt, dus het gaat verder wel weer lekker vandaag.

Wat hebben ze nou eigenlijk gedaan vannacht? Eigenlijk heel weinig. Ik heb aan een hartmonitorkastje gelegen die een signaal stuurde naar de cardio afdeling, daar konden ze vervolgens mijn hartslag volgen. Die bleef de hele nacht regelmatig, maar wel hoog. Vanochtend hebben ze nog mijn prograftspiegel (anti afstotingsmedicijn) en mijn schildklier geprikt om dingen uit te sluiten, maar die waren allebei eigenlijk prima, dus daar kon het niet aan liggen.

Waar heeft het dan wel mee te maken? Tijdens een longtransplantatie krijgt je hart veel te verduren, zo wordt hij opgetild omdat je longen onder je hart liggen. Bij mij is ie 2 keer opgetild, eerst vanwege de transplantatie en de 2e keer vanwege dat de achterkant van mijn hart beschadigd was.
 Verder zijn de longaders ook aan het hart gehecht, en dat alles maakt dat het hart natuurlijk ook een behoorlijke klap heeft gehad. Het schijnt (heb ik vandaag gehoord) vaker voor te komen dat hartritmestoornissen ontstaan na een transplantatie. Dit is echter van voorbijgaande aard als het goed is, het hart heeft gewoon tijd nodig om zich te herstellen en te genezen. De pilletjes die ik nu gekregen heb helpen mij momenteel om mijn hartslag laag te houden, zodat ik me niet de hele tijd moe en opgejaagd voel.

Nu ben ik dus weer thuis en mag ik eindelijk vanavond naast Rick in bed liggen!!