12 juni 2008

Antwoord op Alida

Naar Aanleiding van Alida's comment op mijn vorige post:
Natuurlijk zou ik ook mijn familie, vrienden en iedereen die me zo goed helpt bedanken, maar dat lijkt me dat dat makkelijk kan van 21.8 miljoen, toch;) We hebben trouwens het aankoopbedrag teruggewonen, maar liefst 14.50! Dat bedrag wordt besteed aan het lot van aankomende maand;)

En over Ezeltje Klink: Toevallig wilde ik er juist een berichtje over schrijven duss hier komt het;)

Stukje wat ik vanavond op Top-X heb gezet, een meningenpanel voor jongeren. Ik las daar een heleboel, eigenlijk erg egoïstische reacties. Bijv:
- ik doe daar niet aan mee, met dat donoren enzo, gaan ze van alles van me wegsnijden. Ik vind dat maar niks. zo

- Ik wil na mijn dood best organen afstaan maar dan wil ik wel goed van te voren vastleggen waar mijn organen wel en niet heen gaan. Ik wil ze namelijk wel in een goed mens hebben. Zo wil ik ze bijvoorbeeld niet in respectievelijk SP, Groenlinks en PvdA stemmers. Ook wil ik mijn organen niet afstaan aan mensen die genieten van hun WAO maar wel elke dag kunnen sporten, aan zuiplappen, drugsgebruikers, hakbar-roepers en snijmeisjes, tot in hoeverre dit niet synoniem staat voor de groep die ik hiervoor al noemde.

- Ik ben daar nog niet zo zeker over en ben dus ook geen donor. Aan de ene kant wil ik de hele wereld helpen, aan de andere kant wil ik ook niet half leeg in mijn kist liggen. Mijn organen zijn van MIJ en dus wil ik die ook ergens tot aan het einde behouden.


Zie je die MIJ in het laatste berichtje... Ik vind dat ZO hebberig klinken!

Mijn reactie:
Ik ben sprakeloos over wat hier allemaal boven gezegd wordt!! Ik, een vrouw van PAS 21 sta zelf op de wachtlijst voor nieuwe longen, ik heb dezelfde ziekte als Joyca (die ik toevallig oook wel ken geloof ik) en ik vind het verbazingwekkend wat jullie allemaal voor gedachten hebben over transplantatie! Natuurlijk geven dokters een zieke patient niet zomaar op, ze hebben een eed af moeten leggen dat ze alles, maar dan ook ALLES moeten doen om een patient zijn leven te redden!!

Verder heb je nog steeds een keus met de wet: Iedereen donor, behalve... Je kan er namelijk nog steeds voor kiezen om GEEN donor te worden, maar dan moet je daar ACTIE voor ondernemen, waar veel mensen blijkbaar te lui voor zijn. Blijkbaar is donorschap niet belangrijk genoeg om er even over na te denken en het er over te hebben met je familie. Als het niet belangrijk genoeg is om over na te denken, waarom maak je je er dan druk over of je donor wordt of niet!

En waarom zou je je organen niet af willen staan aan iemand die toevallig een andere mening heeft dan jij? Heeft die toevallig minder recht op leven dan iemand met een gelijke mening? Dit is net zozeer discriminatie als iemand die geen bloed mag geven omdat ie homo is! Wat dan weer niet wegneemt dat je maar niet meteen wrokkig naar iedereen moet zijn en DUS geen donor wordt...

Dus, denk er alsjeblieft over na, het is niet alleen in mijn eigen belang, maar in het belang van 1200 anderen!

Dit heb ik er later nog bij gezet:

Aan de andere kant ik respecteer wel waarom sommige mensen geen donor willen worden, maar het grootste gedeelte van Nederland gooit dat papiertje aan de kant met de gedacht: Dat doe ik later wel. Die denkt er niet eens over na, en voor DIE mensen is een ik ben donor behalve systeem WEL goed, want dan gaan ze er eens over na denken! Jullie hier doen dat blijkbaar al, dus voor jullie zit er geen extra werk aan vast.

En dat ja, mits gedoe, dat lijkt me al helemaal niet goed voor het donorschap, want dan kan het dus alsnog na je dood veranderd worden terwijl je JA hebt gezegd... Lijkt me niet veel goed doen voor verdere donatie...

4 opmerkingen:

  1. Hoi Tamara.
    Ik ben het met je eens meisje,maar weet ook niet waarom er zo moeilijk over gedaan wordt.
    Denk wel eens kan het zijn dat het in strijd is met de wetgeving, dat ze eerst de wet moeten aanpassen om dit toe te laten.Het zou ook kunnen dat ,mensen die b v uit de verpleging stappen een opleiding krijgen,en dan in een soort deeltijd baan bij artsen en zo gaan zitten om te werven.Een week in a en de volgende in b bijvoorbeeld De arst moet dan de persoon kunnen registreren.
    Zou toch ook een optie zijn denk ik.Deze persoon is dan opgeleid en kan een deskundig gesprek aan gaan met de mensen.In een persoonlijke benadering.Het is maar een optie, maar ik denk graag met jullie mee.
    Groetjes anne-marie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem9:16 p.m.

    Heee Tamara,

    Heel veel succes morgen!

    Enne ik ben donor!!

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem3:52 a.m.

    Hoi Tamara,

    Wij kennen elkaar niet, maar ik lees al jaren de blogs van een aantal mensen die op een longtransplantatie wachten of gekregen hebben, waaronder die van jou... (Ik een stalker?) Hoewel ik heel erg met jullie meeleef laat ik nooit een berichtje achter--dit is de eerste keer. Dus jullie hebben er eigenlijk niets aan--ik weet ook niet wat ik daar mee moet--het is toch een beetje raar om als wildvreemde te reageren op het leven van een ander.

    Mijn mening over donorschap is dat de hele discussie niet over aktief of passief registreren zou moeten gaan, maar over dat het iemand die overleden is eigenlijk niets kost om te helpen en dat je mensen die misschien geholpen kunnen worden dan die kans niet mag ontnemen. Waarom ben je in andere gevallen zelfs strafbaar als je iemand's leven kan redden zonder zelf risico te lopen, maar dat niet doet--bijvoorbeeld als je het nalaat om een hand uit te steken als iemand in het kanaal ligt of door geen hulpdienst te bellen na een ongeluk? Ik begrijp niet wat het verschil is.

    Je gaat als je dood bent toch onder de grond of in de oven. Het enige is dat je lichaam er spierwit uitziet, nadat ze de organen uitgenomen hebben. Dat is een kleine prijs. Wat biedt er meer troost voor de nabestaanden dan om achteraf te horen dat er verschillende mensen een kans op een nieuw leven hebben gekregen? Het probleem is denk ik dat de nabestaanden vaak nog niet willen accepteren dat hun dierbare echt is overleden en dat het geven van toestemming hen dan te veel dwingt om dat dan al wel te accepteren. Dus dat nabestaanden het terug mogen draaien, als voor die mits optie gekozen was, is volgens mij inderdaad ook een verslechtering. Ik denk niet dat er veel meer mensen zich gaan laten registreren omdat ze een mits in kunnen bouwen, terwijl er wel veel nabestaanden de wens van de overledene zullen willen terugdraaien gezien het aantal nabestaanden dat nu weigert.

    Telkens als je argumenten van tegenstanders van het donorschap hoort, dan blijkt dat ze in de meeste gevallen geen kennis hebben van hoe het systeem werkt en dat ze niet beseffen wat ze zeggen. Net zoals in die voorbeelden die jij geeft. Hoeveel mensen zijn GEEN donor die WEL iemand kennen die een transplantatie nodig heeft? Komt dat voor?

    De kamerleden die medisch specialist zijn en die de rest van hun fractie moeten voorlichten, die weten toch heel goed hoe het zit en dat je dit niet bij de mensen zelf kan laten liggen, omdat die om wat voor reden dan ook onvoldoende reageren op goede voorlichting. Ook onder mijn eigen vrienden schrik ik nog wel eens van de reacties ("De wereld is toch overbevolkt." e.d.).

    Ik vind dan ook dat de overheid orgaandonatie eigenlijk verplicht zou moeten stellen en dat mensen daar niets in te kiezen zouden moeten hebben.

    Zeg maar net zoiets als dat de politiek de Europese grondwet toch doorduwt, ondanks de uitslag van het referendum van een aantal jaren geleden. Blijkbaar vinden ze dat zo belangrijk voor onze toekomst dat ze het tegen argument dat onder de mensen leeft (het niet op willen geven van de eigen identiteit) naast zich neer leggen. Waarom gaan ze dan niet op dezelfde manier om met de wet op de orgaandonatie?

    En verder ben ik van mening dat jij net zoals vele anderen die veel tegenslag hebben gehad en toch heel blij zijn met wat ze wel kunnen en wat er wel allemaal goed gaat een heel mooi karakter hebben... Nou ligt het voor de hand dat tegenslag goed is voor je karakter, dus van oorzaak en gevolg, maar ik vind een andere verklaring veel mooier, hoe onwaarschijnlijk ook voor een niet-religieus persoon: Stel dat je eerst in de hemel bestaat voordat je geboren wordt--zoals in de film "Made in Heaven" (1987)--en dat mensen die met een chronische ziekte geboren worden daar gezegd hebben: "Als er dan toch mensen met CF e.d. geboren moeten worden, laat mij daar dan maar eentje van zijn, want ik wil dat een ander niet aandoen".

    Stel je dat eens voor. Hoe associaal is het dan om geen donor te willen zijn?

    --Frits

    PS - Zelf ben ik kerngezond en al meer dan twee decennia (mogelijk) donor. Voor de rest ben ik wel associaal hoor. Ik doe zelden of nooit wat voor een ander. En bijna al mijn zinnen beginnen met ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik denk ook dat daar het probleem ligt, de mensen willen niet uit angst,niet goed op de hoogte zijn.
    Een betere voorlichting over hoe het in zijn werk gaat en wat er allemaal voor een ander van af hangt zou dringend nodig zijn.
    Dan zouden de nabestaanden een ander gevoel hebben bij de donatie van hun dierbare
    anne-marie

    BeantwoordenVerwijderen