Zo tussen alle dingen door zou je haast nog vergeten dat er ook minder leuke dingen gebeuren. Zo was er ook nog de begrafenis van Piet, Mark, Els en Karin.
Het was emotioneel, warm, gevoelig en heel verbonden, zoals de familie zelf was. Er werd veel verteld, en af en toe gelachen. Soms stroomden de tranen over mijn wangen, en soms zat je met een glimlach te luisteren naar de verhalen die verteld werden.
Kortom, een mooie maar verdrietige begrafenis.
En wat is dan 2 uur in de rij staan om een laatste afscheid te nemen?
Forever angels
I hope they love you like I do
Forever angel
I'll be proud to be like you
be like you
(I'll be proud to be like you)
*The Corrs - Angel*
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten