Gistermiddag, 07-08-2008 om kwart over 4 smiddags, na alles in de auto gepakt en gestouwd te hebben, vertrokken we van Ooltgensplaat naar Maassluis.
Geplande Aankomsttijd: 17:00
Werkelijke Aankomsttijd: 22:15
Wat gebeurde er in die vijf uur?
We waren net afgeslagen richting de A15 of we stonden al in de file. Slim als we dachten te zijn namen we de eerst volgende afslag om op de op de kaart geel aangegeven parallelweg verder, langs de file te rijden. Helaas waren er nog meer slimme mensen op de weg en na een paar kilometer lekker door te rijden stonden we opnieuw in de file. Aangezien de pompen in de Botlektunnel door een blikseminslag kapot waren en de tunnel door de daaropvolgende moesson onderliep werd al het verkeerd van de A15 naar de, jawel, gele parallelweg geleid, over de brug om aldaar verder te rijden op de A15. Zo stonden we alsnog in de file. Gelukkig hebben we toch zeker een uur bespaard door al eerder op de parallelweg te gaan, zodat we toch zeker 5 km file hebben omzeild.
Na de Botlektunnel konden we weer verder rijden, maar nog meer mensen hadden bedacht dat ze via het pontje van Rozenburg naar Maassluis wilden dus voor de pont stond nog eens 2 km file, die oploste met 150 m per 20 minuten. Zodoende besloten we eerst een hapje te gaan eten in Rozenburg. Overigens in een heel leuk restaurantje. Het eten was SUPER, en je kreeg een ontzettend groot bord wat helemaal vol lag met allemaal lekkere dingen. Als ik t niet zo benauwd had gehad was het helemaal opgegaan! De naam was Eetcafe Marmaris ofzo.
Vervolgens gingen we terug naar de rij die nog steeds even lang was! DAt schoot dus niet op maar aangezien we dit pontje wel moesten hebben sloten we aan in de rij. Boekje erbij, wat snoep en drinken, en we konden er even tegenaan!
Anderhalf uur later echter werden we toch wat zenuwachtig. Mijn zuurstof begon op te raken en mijn medicijnwissel kwam eraan! Dus ik achter het stuur, en Rick naar het begin van het pontje. Daar had hij onderhandeld en ik mocht wel met een meneer meerijden, voor laten gaan ging te ver, maar hij wilde me wel afzetten met alle spullen die ik nodig had. Spookrijdend reden we naar de voorkant, omdaar alle spullen over te laden. Maar ik had zelf zoiets van we zijn hier nu toch, nog maar even vragen dan. Want ja om nou alles, inclusief zuurstofconcentrator, koelkast tas e.d. over te laden, en helemaal alleen in het huis te wachten tot Rick een keer thuis kwam zag ik ook niet zo zitten, al is het maar omdat ik zelf de trap haast niet op kom. Vervolgens gooide ik er nog een hoestbui tegenaan en dat deed t m. We mochten van de vriendelijke mensen voorkruipen. Dit vind ik echt ontzettend vriendelijk van die mensen want zij stonden er ook al een uurtje of 4, dus dat zegt wel wat! Soms is er echt een noodgevalletje. En op zulke dagen ben ik dan stiekem wel blij met mijn CF al had ik zonder CF waars niet in Zuid-holland gezeten maar in Spanje of Italië.
Zoals Joahn Cruijff altijd zegt: Ieder nadeel heb zn voordeel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten