De Echternachprocessie kenmerkt zich door een bijzondere, langzame, manier van voortbewegen: twee stappen vooruit, een achteruit. Maar uiteindelijk kom je er wel mee bij de eindstreep!
Zo voelt Tamara zich ook: soms wat beter, en dan weer wat minder. Vannacht was een beroerde nacht. Tamara heeft veel pijn, met name aan de linkerlong bij de ribben. Volgens de arts zijn het de tussenribspiertjes (scrabble...) die deze pijn veroorzaken. De spieren zijn bij de operatie flink opgerekt toen de ribben uiteengebogen moesten worden.
Daarnaast houdt ze veel vocht vast omdat haar maag zich nog niet goed ledigt. Dat betekent dat ze dikke handen en benen heeft en haar huid ontzettend strak staat. Pijnlijk!
Ze blijft ook nog behoorlijk suf van de morfine. Al met al geen pretje...
Er is 1 (zeer kleine) kamer voor ons beschikbaar, waarin een bed en een bank.Vorige nacht zijn Ineke en Rick gebleven, afgelopen nacht hebben Rick en Hans de nacht hier doorgebracht. Tamara vindt het fijn als er iemand in de buurt is (het liefst Rick natuurlijk :-) .
Tamara groet iedereen, zij kijkt over mijn schouder mee terwijl ik dit schrijf...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hou vol meisje! Ik hoop voor je dat de pijn zich snel met 2 stappen gaat verminderen en dat die stap 'verergering' niet meer komt...
BeantwoordenVerwijderenOok heel veel sterkte voor Rick, je ouders en je zussen. Voor hen moet het vast geen pretje zijn om je veel pijn te zien lijden!
Dikke knuffel,
Cath
Balen dat de pijn er nog steeds voor zorgt dat slapen niet lekker gaat.
BeantwoordenVerwijderenMaar de genezing gaat wel gewoon door.
En dat is positief.
Kunnen ze geen vochtafdrijvers geven zodat ze ophoping wegtrekt? Maar ja, ze krijgt natuurlijk al giga veel medicijnen.
Fijn dat er de mogelijkheid is dat er iemand kan blijven slapen. Zal niet comfortabel zijn, maar ja dat is het voor Tamara nu ook niet.
Groetjes Alida
Wat erg al die pijn die je moet door staan, als je maar eens een goede nacht geslapen hebt dan is de pijn ook iets verdraagzamer.
BeantwoordenVerwijderenEn wat fijn dat er mensen bij je mogen blijven, geeft toch een veilig gevoel lijkt mij zo.
Maar gelukkig gaat net zoals Alida al zegt de genezing goed door en dat is positief.
Hopelijk kun je vandaag iets slapen, liefs Janetta.
Hej Wijffie,
BeantwoordenVerwijderenJeetje.. het gaat allemaal niet van een lije dakje hé? Pff wat zaar is het als ik het zo mag lezen allemaal.
Die morfine is inderdaad enorm rot spul, zoals je toen ook kon volgen op mijn blog.. Die hallucinaties waren niet te harden! Wees asjeblieft blij dat je geen angstdromen hebt, dat had ik toen wel.. En ik kan je van 1 ding verzekeren, Dat wil je écht niet!
En wat je nu hebt aan bijwerkingen moeten ook maar snel over gaan.. dat is niet leuk nee!
Hé lieverd, hou vol hé meid..
Koppie op.. je hebt super mooie dingen om voor te vechten!
Geniet er van dat er altijd mensen om je heen zijn die je steunen in deze enorm zware tijden!
Heel veel liefs,
Melanie =)
Wat een narigheid allemaal, pijn en gedoe, heftig zeg. Ik wens je heel veel sterkte toe en dat je je maar snel wat prettiger voelt!
BeantwoordenVerwijderenLiefs van Sandy
Gewoon even niets zeggen maar jullie een hele dikke knuffel geven
BeantwoordenVerwijderenOh misschien toch iets..
Lieve Tamara, nu is het 2 stapjes vooruit en 1 achteruit. De stapjes vooruit worden steeds even groter en er komt er steeds 1 bij.
xxx
De Echternachprocessie is leuk om te zien, maar om mee te doen zeer vermoeiend. Ik vind je een kanjer en hoop dat de processie straks iets grotere stappen neemt.
BeantwoordenVerwijderenJe bent een kanjer. Ook voor de familie een dikke pluim voor het bijhouden van het blog(onder toeziend oog)
Groetjes Erna
Hé Tamara,
BeantwoordenVerwijderenAl je klachten komen me bekend voor. Maar het is de moeite waard hoor! Zorg maar dat je snel van de IC afkomt. Vond het geen prettige tijd daar. Sluit me bij Mell aan, mocht wel geen morfine (veroorzaakte darmverstopping) maar hallucinaties verschrikkelijk. Durfde mijn ogen nauwelijks dicht te doen.
FF doorbijten en voordat je het weet zit je op de hometrainer op weg naar HUIS.
Liefs, Ad
Alleen heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHoop dat alle bijkomende narigheid snel tot het verleden hoort.
Maarten
Sterkte Tamara, ondanks de pijn hoop ik dat je ook al een beetje aan het dromen bent van wat je binnenkort allemaal kunt gaan doen ;-))
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Els
Die Echternachprocessie gaat wel nog gepaard met constante muziek, zo leerde ik van het vakantiefilmpje van mijn ouders die deze happening dit jaar bezochten.
BeantwoordenVerwijderenHelaas voor Tamara moet ze dat ook nog ontberen. Al vraag ik me af of de pijn met muziek draagbaarder zou zijn. Ontzettend balen!
Wel fijn dat de mogelijkheid er is om 24/7 altijd met 1 of 2 geliefden in haar nabijheid te zijn. En natuurlijk wil ze Rick het liefst! ;-)
Veel groetjes en liefs en toitoitoi!
Irène
Hey lieve Tamara,
BeantwoordenVerwijderenIk heb me tot nu toe nog een beetje stil gehouden, maar ook ik kijk natuurlijk elke dag even naar de vorderingen. Ik ben zo blij dat het eindelijk toch doorgegaan is na al die keren 'oefenen'! Het is erg aangrijpend om alle blogs te lezen. Ik moest hier en daar wel even een traantje wegpinken. Het is ook niet niets. Ik zou zeggen hou vol! Ik kan niet wachten om over een tijd singstar met je te spelen :) Ik denk aan je, meid.
Liefs, Fatima
Beste Tamara,
BeantwoordenVerwijderenIk ken je niet, maar heb veel verhalen gehoord over je via Bert.
Ik wil je dan ook laten weten dat er bij de Algemene Onderwijsbond met je wordt meegeleefd.
Veel sterkte en geef je schoonvader een dikke knuffel ;)
Groetjes, Peggy
Lieve Tamara,
BeantwoordenVerwijderenVervelend al die narigheid :( Maar inderdaad, zoals jullie al zeggen, bij elke 2 stapjes vooruit, hoort vaak ook een stapje achteruit. En je hebt al zoveel grote stappen vooruit gemaakt!! Ik denk heel veel aan je, en ik hoop echt dat die pijn en het vocht snel weggaan! Dat moeten toch die volgende 2 stappen vooruit zijn, dat die pijn weg is! Zet hem op meis!! Je komt zeker over die eindstreep!!!
Hopelijk slaap je vannacht wat beter :)
Heel veel liefs, Laura
wat vervelend dat de pijn blijft!
BeantwoordenVerwijderenen dan alle andere ongemakken. vooral de nachten zijn zwaar begrijp ik. ook voor jullie fam!
Tamara,je ziet op dit blog dat er heel veel mensen met je meeleven en met je fam. we blijven allemaal duimen,bidden,hopen,kaarsen branden,denken enz op heel veel stappen vooruit..dat moet toch lukken!je bent zo'n kanjer.
Heel veel sterkte en ik hoop dat je eindelijk eens een nacht lekker mag slapen!
gr marjan
He bah, wat naar dat ze zo opzwelt en zo'n pijn heeft...
BeantwoordenVerwijderenWel erg fijn voor Tamara dat er altijd iemand bij haar in de buurt kan zijn, dat is voor jullie als familie/ vriend natuurlijk ook erg fijn.
We hopen dat komende nacht wat prettiger verloopt!!
Liefs,
Sieger en Chantal
Jullie zijn helden. Het komt allemaal niet aanwaaien zeg. Wat goed dat jullie het bloggen volhouden, we blijven lezenen aan jullie denken. Sterkte allemaal daar!
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Koen
Ik kan honderd dingen zeggen maar ik denk dat het samengevat ook alles zegt:
BeantwoordenVerwijderenik denk aan jullie! Heel veel. En ik stuur jullie alle energie en kracht toe om dit slopende, doch ook magische proces goed en voorspoedig te laten lopen.
HOU VOL!
liefs
Knap dat je het allemaal nog volhoudt. Lijkt me erg lastig! Ik hoop dat de pijn snel wat afneemt en je je weer beter gaat voelen. Beterschap!! Je kunt het!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Ilse
Hey Tamara en friends!
BeantwoordenVerwijderenik heb na je oproepblog niet meer gereageerd maar wel intensief meegelezen, wat een spannende week zeg! Ook goed om te zien dat zoveel mensen meeleven.
Ik ben er van overtuigd dat het uiteindelijk een fantastische afloop zal hebben, ookal is het nu nog keihard bikkelen.
Zet hem op tamara, nog even volhouden!
Ik verheug me alvast op jouw zingen en.. saxofoonspelen :)
Hoi Tamara,
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd met je nieuwe longen!!! Ik hoorde t net van Veronica, ik ben enorm blij voor jou en je familie!!! Veel sterkte deze komende tijd met het herstel, het is geen kattepis, maar blijf vertrouwen en vooral: blijven ademen :-)
Eerst ff bijkomen en dan straks genieten! En heb je t moeilijk, denk maar aan mij, ik heb t ook gehad en mag nu 20 worden!!!
Liefs en groetjes, Robert