Vanochtend is de Cardioloog langs geweest vanwege de hoge hartslag en het ruisje bij het hart van Tamara. Hij kon niets bijzonders vinden. Er is net besloten om een pilletje te geven dat de bloeddruk en hartslag doet verlagen.
Verder gaat het volgens Tamara nog niet echt geweldig. Dit komt dus duidelijk door die te hoge hartslag en dat ze niet goed kan doorademen. Haar hartslag is in rust ongeveer 130. Voor je gevoel lijkt dat alsof je continu aan het rennen bent en je voelt je dus constant moe.
Wat wel heel goed is, is dat Tamara gisteren drie keer 1,5 minuut op de loopband heeft gelopen. Vandaag ging dat beduidend minder goed, maar dat is dus te verklaren.
Haar ontstekingswaarde was een paar dagen terug heel hoog. Deze is nog steeds aan de hoge kant, maar al wel een stuk gedaald. Verder is het vocht dat Tamara vast hield ook afgenomen.
Kortom er zijn wat minpuntjes, maar morgen is er weer een dag.
Verder is er weinig te melden. Wij gaan even wat drinken en Tamara gaat proberen te slapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lieve Tamara,
BeantwoordenVerwijderenVervelend dat je hartslag zo ontzettend hoog is in rust. Hopelijk doet het pilletje zijn werk, want je zo moe voelen is niet prettig!
Gelukkig zijn er tussendoor ook nog wat positieve puntjes te melden. Ik hoop van harte dat je je snel echt wat beter gaat voelen! Ik blijf voor je duimen :)
Slaap lekker!!
Liefs, Laura
Die pilletjes kunnen zoveel doen. Ik hoop dat het je gaat helpen meis.
BeantwoordenVerwijderenDe antibiotica doen denk ik ook hun werk als de ontstekingswaarde naar beneden gaat, vocht trekt langzaam weg. Toch ook pluspuntjes
Je komt er wel meis!
Dikke knuffel, Marjolein
Oh oh Tamara wat een lange weg maar je moeet maar zo denken hier heb je jaren naar toe geleefd dus het gaat niet zo een twee drie en ik hoor toch een heleboel positieve berichten. Houd daar aan vast en samen met al die lieve mensen die jou bijstaan komen jullie er wel. Ik houd je blog in de gaten en voor je het weet krijg ik van 3 kanten (blog, laura en jeroen) te horen dat je naar huis mag. Hou vol meis je bent al zover gekomen, lekker slapen dat werkt helend. Heel veel sterkte ook voor alle familie die om je heen is.
BeantwoordenVerwijderenMarijke (mama van Laura)
Het is nog maar 10 dagen geleden dus je bent al een heel end op weg. Maar herstellen van zo'n grote operatie heeft tijd nodig.
BeantwoordenVerwijderenIeder stapje is er eentje, je komt er wel.
Lieve groetjes, Els
tamara, ik hoop dat de medicijnen je hartslag wat temperen want om nu al continu hard te lopen lijkt me inderdaad heel erg vermoeiend! houd moed meid...er komen betere tijden!
BeantwoordenVerwijderengr aan je fam en sterkte!
marjan en hans en matthijs!
Gelukkig heeft de carioloog niets afwijkends gevonden.
BeantwoordenVerwijderenNu maar hopen dat de hartslag wat naar beneden gaat door dat pilletje.
Want anders heb je volgens mij steeds een opgejaagd gevoel.
Gaat het slapen al wat beter?
Nu lekker slapen en morgen is er weer een splinternieuwe dag!
Liefs Alida
Het is natuurlijk een hele ingreep waar je lichaam mee moet 'dealen'.
BeantwoordenVerwijderenHeb alle vertrouwen in de kracht van Tamara gesteund door deskundigheid van het ziekenhuis en liefdevolle omgeving.
Hoop dat de medicatie snel zijn werk gaat doen en er steeds minder hobbels op de weg naar je nieuwe leven komen. Zet hem op en heel veel succes en geluk.
Liefs, Veronica
Wat een naar gevoel moet dat zijn, die hoge hartslag, ik hoop dat het pilletje snel werkt, heel veel sterkte Tamara!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs van Sandy (Ydnas)