15 september 2010

Soms zit het mee..

Soms zit het mee en soms zit het tegen - soms verschilt dit per dag en soms per uur.
Merk je na je transplantatie (en nóg een tweede operatie) na ruim een week dat je weer zelf naar de wc kunt, aan tafel kunt eten, zelf weer mensen kunt bellen, je blog en al de toegestuurde kaarten/post kunt lezen dan is dat natuurlijk heerlijk! Daarnaast merkteTamara vanmiddag op dat het vocht in haar voeten nu duidelijk minder wordt.
Echter een hartslag die, weliswaar iets lager ligt dan gisteren maar toch nog flink hoog, een middenrif dat niet helemaal naar behoren functioneert en waardoor je nog niet door kunt ademen zoals je eigenlijk wel wilt, een nog steeds flink hoge ontstekingswaarde, een infuus dat sneuvelt .... en dan af en toe zo ontzettend moe zijn.... 
Gelukkig kan Tamara steeds beter slapen, zowel 's nachts maar ook overdag.

Toen we aan het eind van de middag Arian V.  in het ziekenhuis tegenkwamen (longgetransplanteerde en dus ervaringsdeskundige) kon hij Tamara geruststellen. Hij vertelde ook dat zijn dokter (ook Tamara's longtransplantatiearts) hem ooit vertelde dat je niet per dag je vooruitgang moet willen meten maar dat je altijd een week terug moet kijken. Achteromkijkend merk je dan dat je toch flinke stappen vooruit maakt.

Tenslotte zijn we vanmiddag samen met Tamara naar buiten geweest - lekker even (een minuut of vijf) in het Utrechtse zonnetje gezeten. Hopelijk kan Piet Paulusma deze week voor nog wat meer zon zorgen.

14 opmerkingen:

  1. Ik zal Piet een verzoekzonnetje vragen. Overdag is genoeg neem ik aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Laura de Haan10:50 p.m.

    Lieve Tamara, inderdaad, je hebt een hoop stappen voorwaarts gezet in de afgelopen 1,5 week. Fijn dat iemand die hetzelfde heeft meegemaakt je zo Tot steun kan zijn! Hij weet precies wat je nu doormaakt. Hopelijk zie je over een week weer een heleboel verbetering! En wat heerlijk dat je vandaag even buiten hebt kunnen zitten! Slaap lekker! Liefs Laura

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heerlijk, even naar buiten!

    Het is inderdaad zo dat je per week moet kijken, dan zie je vaak zulke grote verschillen. Dan zie je waar je het voor doet.

    Goede berichten meid. Steeds een stukje zelfstandiger!

    Nu je ontstekingswaarde nog naar beneden (weten ze waar de infectie zit?) en je middenrif die even mee gaat werken. En dan ga je het nog veel meer voelen.

    Mag het infuus niet in je PAC? Bij mij ging dat na een dag of 5, door steeds sneuvelende infusen.

    Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem11:36 p.m.

    ga zo door! je kunt het!

    liefs karlijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je krijgt het niet kado, dat is wel duidelijk; het is hard werken en met stapjes vooruit. Wel fijn dat een ervaringsdeskundige je zo een hart onder riem kan steken. We duimen hier mee voor je, sterkte!

    Liefs,

    Koen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem12:11 a.m.

    hoi tamara,

    wat goed zeg lekker naar buiten zijn geweest,wat zou dat heerlijk zijn geweest of niet.
    je doet het knap hoor,kijk eens een week terug,hoe je toen was en hoe je nou bent,je mag zo trots zijn op je zelf,het is niet niks allemaal,ik ken je niet persoonlijk alleen je verhalen,maar ik vind je een super meid,ik heb heel veel respect voor jou hoe jij alles elke keer maar weer doet.

    knap hoor.

    liefs marion.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Brigitte7:58 a.m.

    Wat een geweldige berichten!!! Ik word gewoon weer helemaal vrolijk als ik je blog lees en zie hoe goed het eigenlijk al gaat. Die kleine tegenslagjes praat je later nooit meer over. Denk maar aan het super resultaat!!! Aangezien ik zelf een zonnetje ook wel lekker vind, zal ik voor je meeduimen voor wat lekker weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Anoniem9:04 a.m.

    Hier even een berichtje van de buurvrouw (kamer 23,UMC) Wat doe jij het goed! Ik snap heel goed dat je de tegenslagen voelt. Maar als je inderdaad kijkt naar wat je allemaal al bereikt hebt. Zelfs al buiten geweest!!!
    Het is gek om naast je te liggen en niets mee te krijgen. Gelukkig biedt je blog voor mij als blog-volger uitkomst.
    Misschien kunnen we binnenkort klopsignalen uitwisselen via de muur????

    Zet m op
    Groetjes, Jaimie.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Anoniem9:16 a.m.

    Super veel succes, geweldig hoor de stappen die je maakt!
    Topper!


    gr Jroen

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Keep up the good news! Een fijn advies van Arian lijkt me. Want inderdaad als je kijkt hoe het nu met je gaat...Relatief goed. Super fijn dat je zelf je post kunt lezen en wat kunt internetten en smsen. Ben super trots op je!

    Liefs, Cath

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Anoniem11:32 a.m.

    Super goed hoor om te lezen dat je zo vooruit gaat. Hou je haaks kanjer en heel veel sterkte. Ook voor allemaal om je heen.
    Jenny

    BeantwoordenVerwijderen
  12. super om te lezen dat het toch met stappen vooruit gaat. fijn dat je even buiten hebt kunnen zitten.
    succes meid. je doet het super.

    liefs marion

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ey Meis,

    ja joh.. je bent super vooruit gegaan! Dat kan je enorm goed merken aan al die verhalen..

    Ga zo door, en blijf lekker genieten van dat zonnetje hé?

    Kuss Mell

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wauw, die opmerking van per week terugkijken vind ik echt een goeie! Dus zondag mag er weer teruggekeken worden ;)

    Heel veel liefs en sterkte!

    Ook voor buurvrouw Jaimie

    Xx Aoife

    BeantwoordenVerwijderen