16 september 2010

Tamara spreekt

Nou dit is mijn eerste berichtje weer van achter de laptop. Even proberen hoor;)  Na vanochtend een zeer vroeg ontbijt achter de kiezen gehad te hebben (een dikke hypo, dus een boterham en 2 glazen cola) kon ik gelukkig nog wel even verder slapen. Vandaag gaat het weer ietsje beter, mijn zuurstof is er nu helemaal af voor het eerst in 2 jaar. Het lopen op de loopband ging ook beter dan gister en we zijn eigenlijk allemaal wel tevreden hoe het hier gaat. De grote vraag nu is: Lukt het om naar huis te kunnen voor mijn transplantatie-arts terug is van vakantie? Gnagna. Hier hadden we (dokters en ik) erg veel lol om vanochtend. Laten we hopen dat het lukt, want dat zou betekenen dat ik volgende week (vrijdag of zaterdag) naar huis zou mogen. Het hangt natuurlijk allemaal af van de infectiewaarde en hoe ik me voel, maar we wachten het maar gewoon af. Het zou wel grappig zijn, precies in zijn 4 weken vakantie. *hoppaa*
Natuurlijk is dit allemaal erg optimistisch. Vandaag is in ieder geval een lekker dagje.

Iedereen ontzettend bedankt voor de kaarten, kadootjes, sms-jes en al het medeleven. Dit heeft me enorm gesteund. Het is fijn en ontroerend om te zien hoeveel mensen er naast familie en vrienden meeleven. Echt geweldig.

Liefs Tamara

23 opmerkingen:

  1. Anoniem4:06 p.m.

    Tjee tamara,

    Wat ga jij goed. Superssss.

    Liefs gertie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. John van Berkel4:20 p.m.

    Eerste eigen blog, weer een stap(je). Heel veel succes en sterkte op al je komende stappen. Heerlijk toch dat je al kunt geinen over wanneer je naar huis kunt.

    Gr. John.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hey lieve meid!

    Wat super om een berichtje van jou te zien :-) Makes me smile!

    En praten over naar huis gaan, ook al is het nog even weg, dat klinkt super! Is echt niet voor niks denk ik.

    Kick that infection in the butt haha
    En geniet meis, van het ademen zonder zuurstof!!! Van het voelen hoe het is om diep te kunnen ademen. Want dat is echt adembenemend.

    Heel dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem5:02 p.m.

    Mijn gedachten zijn veel bij jou geweest de afgelopen tijd, maar ik kan me er nog steeds geen voorstelling van maken hoe het is om in jouw schoenen te staan. Het moet allemaal zo emotioneel en intens zijn. Momenten van enorme dankbaarheid wisselen zich af met momenten van heel veel pijn. Daarna weer momenten van intens geluk waarna zich weer (kleine) tegenslagen voordoen.

    Maar, wauw, gefeliciteerd dat je na 2 jaar van het zuurstof af bent! Heel knap dat je ondanks de pijn, de struggles en hypo's je zo ontzettend optimistisch blijft. Ik hoop heel erg voor je dat je naar huis mag volgende week. Lukt dat niet, dan vind ik je natuurlijk alsnog een kanjer :).

    Geniet van steeds minder slangetje aan je lijf, het diep adem kunnen halen en de lieve mensen om je heen, dappere doorzetter.

    Liefs, Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jootje5:16 p.m.

    oh wat geweldig en hoe blij we ook waren met de up dates van jou lieve familie is het natuurlijk nog beter om gewoon lekker van jou te kunnen lezen, hopelijk krijg je de medicijnen en de hypo s vlug onder controle en ben je voor de doc terug is lekker thuis!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem5:16 p.m.

    Heej Tamara,
    Wat fijn dat je zelf weer kan schrijven!
    Het gaat zo te zien goed, dus houden zo!
    xxx Jolijn (van hyves)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jeej!!! Wat fantastisch allemaal!
    Hopelijk blijft het zo goed gaan, en gaat de pijn snel weg!

    xx Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Tamara,
    Fijn dat je je vandaag beter voelt. Lijkt me lastig om te horen je gaat keigoed, terwijl je je op dat moment beroerd voelt.

    Het leven van jou en Rick en van je hele familie is in een paar weken helemaal anders. Plannen maken voor naar huis gaan zijn natuurlijk heerlijk.
    Je gaat nog een periode van revalidatie tegemoet, maar daarna.............
    Go girl, goooooo

    Liefs van Astrid

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Anoniem6:44 p.m.

    Fijn weer een eigen bericht schrijven. Een slangetje eraf is altijd lekker en als het dan een slangetje is die al 2 jaar bij je is dan moet dat helemaal lekker voelen. Ik duim voor je dat je, voor je transpantatie arts terug is, het ziekenhuis hebt verlaten. Herstel maar lekker in dit tempo door.

    Groetjes Erna

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Anoniem6:55 p.m.

    heey tsmaar wat super dat je zelf typt!hopelijk blijft t idd de goeie kant op gaan en mag je snel weer naar huis!! Sterkte en succes,
    kus esmé en jelmer

    BeantwoordenVerwijderen
  11. He Tamara,

    Wat super dat je nu zelf al een berichtje schrijft !

    Je doet het super goed, hopelijk mag je echt voor dat de dokter terug komt naar huis !

    Nog heel veel succes en sterkte!

    Liefs
    Dennis&Anneleine

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Je bent er weer! Wat super om weer wat van jezelf te horen zeg. Hoop dat je snel naar huis kan maar hoop nog meer dat je je gewoon steeds beter en beter gaat voelen, waar dan ook. Ik blijf er voor duimen!

    Liefs,

    Koen

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Laura de Haan8:55 p.m.

    Lieve Tamara,
    Wat fijn om een berichtje van jou te lezen!! Dat is ook alweer een stapje! :D Je klinkt ook positief, echt fijn! Ook ik blijf voor je duimen. Nu moet ik dus duimen voor een enkele reis Deventer, voordat je transplantatiearts terug is van vakantie ;)
    Zet hem op!!
    Liefs, Laura

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Anoniem9:23 p.m.

    Dat is nog eens nieuws: voor het eerst in twee jaar lucht opsnuiven zonder hulpslangetjes. We hopen dat het zo doorgaat. Succes en zet 'm op.
    Hartelijke groeten van Carel en Gerie.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat heerlijk dat je van de zuurstof af bent. Raar hè!
    Nu je infuus nog en ben je dan helemaal vrij alle
    Slangetjes? Ik hoop het voor je. En het slapen
    Zal idd steeds beter gaan. Ik ben zo blij voor je!!!
    Liefs rianne

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Anoniem11:14 p.m.

    Wat fijn dat je weer zelf een berichtje kunt schrijven en geen zuurstof meer nodig hebt. Ik hoop met je mee dat je voordat de arts terugkomt naar huis mag!Veel sterkte, groetjes, Debbie (vierdaagse voor Fok)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Anoniem7:29 a.m.

    Wat ontzettend fijn om iets van jezelf te horen!!
    Heel veel succes en ik blijf elke dag je blog lezen, dus houd me op de hoogte.

    veel groetjes (vooral ook aan je moeder)
    Xandra Timmers

    BeantwoordenVerwijderen
  18. En zo heb je elke dag een feestje!! Geniet maar lekker!!
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Anoniem10:49 a.m.

    Hoi Tamara !!

    Fijn, heel fijn te horen dat het naar omstandigheden, goed gaat!!
    Heel veel sterkte en dat je snel naar huis mag,
    dikke poen (en petje af hoor!) van Inge mama van Joeri (cf-er)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Anoniem11:23 a.m.

    Hey Tamara wat super dat je zelf weer een berichtje kon plaatsen, sterkte met het verdere herstel, het gaat de goede kant op!
    Liefs van Ydnas

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Anoniem1:44 p.m.

    Hoi Tamara,

    Waarschijnlijk ken je me niet. Maar ik heb elke dag jou blog gevolgd. En ik vind het super dat het zo goed met je gaat!!
    Zet hem op!!

    Liefs Sanne

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Anoniem5:30 p.m.

    Super dat het zo goed met je gaat! Kwam via via hier toen je net getransplanteerd was en heb je de afgelopen dagen gevold en je doet het dus super.
    Ga zo door,

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Kanjer, wat ga je toch goed zeg!
    Wat ben ik trots op je..

    Wat zal dat ontzettend fijn aan voelen, dat je na 2 jaar eindelijk helemaal zonder zuurstof bent!

    Op naar volgende week Vrijdag hé? Je hebt het enorm verdiend om lekker snel weer naar huis te mogen! Kop op hé..

    Liefs, Melanie!

    Ps: Fijn dat de kaartjes je ook goed doen, daar heb ik ze ook voor verstuurd!

    xx

    BeantwoordenVerwijderen