What's new?

In vervolg op mijn vorige blog (nouja, die voor de kerstblog) even hoe het met me gaat:

Eigenlijk gaat het nog niet echt lekker. De verkoudheid is natuurlijk al wel lang over gelukkig maar hij heeft natuurlijk wel weer wat (ramp)sporen achtergelaten. De kriebelhoest was na een paar dagen grotendeels over, maar ondanks de codeïne die ik heb genomen heb ik toch nog flink liggen hoesten. Dat hoesten irriteert natuurlijk weer de longen en de pseudomonasjes zijn weer lekker hun best gaan doen. Gevolg: Ik hoest nu niet meer vanwege de kriebel maar omdat ik constant slijm op moet hoesten. Dit gebeurt vooral snachts: Heb ik net een hoestbui gehad waarbij ik zo ongeveer 5 a 6 klodders slijm opgehoest heb (ja sorry voor het onsmakelijke gedeelte), ga ik weer liggen en hop gaat het weer borrelen. 5 minuten later komt er weer een klodder etc etc. Af en toe weer een hoestbui waardoor er nog meer boven komt en dan denk je zo na een half uur dat het er toch uit is? Maar nee, het gaat vrolijk door daar binnen. Ik merk nu na 2 weken nog niet echt verschil en het slijm blijft maar komen.
Gelukkig zit het dankzij de fluimicil wel los, anders was alles vast gaan zitten.
Je begrijpt waarschijnlijk wel dat ik echt ontzettend moe wordt van al dat hoesten (overdag is het iets beter, maar dan ook: VEEL slijm) en ik slaap per nacht (als ik bijv 10 uur in mn bed lig) ongeveer 6 uur. Dat helpt natuurlijk niet echt bij het uitrusten. Als ik overdag wil bijslapen lukt dat ook niet aangezien ik alleen maar slijm lig op te hoesten.

Ik denk dat ik binnenkort maar weer het UMC ga bellen, en kijken of ze daar nog ideeën hebben. Maar wel pas ná 1 januari;) Want ik heb nog nooit met oud en nieuw in het ziekenhuis gelegen, en ik was niet van plan er dit jaar mee te beginnen!!

Duss...

Kerst 2008

Op de valreep dan nog maar!!:



Iedereen fijne kerst gewenst!!!!

Verkouden

Het is altijd onduidelijk wanneer ik ga bloggen. Meestal is het wel om dezelfde tijd, namelijk snachts, aangezien ik alleen blog als ik echt niks anders kan doen.

Momenteel ben ik verkouden, en daardoor lig ik al twee nachten te hoesten. Ik kan daardoor niet echt lekker slapen, dus vermaakt ik me zelf op de computer. De afgelopen twee nachten had ik Rick die me in bed hield, maar nu kan ik lekker even lekker snachts bloggen.

Twee weken geleden had ik een klein longbloedinkje, verder niet heel erg, hij stopte snel weer, en het resterende bloed kwam redelijk vlot uit mijn longen, maar het is toch een teken van ontsteking, dus werd ik aan de Taravid gezet. Ik moest de maandag erop ook nog even komen om bloed te laten prikken. Zo gezegd, zo gedaan. Bloed geprikt, en de ontstekingswaarde was niet al te hoog, dus ik moest maar vooral doorgaan met de taravid, en als de klachten toe zouden nemen moest ik weer contact opnemen. Opzich ging dat dus wel oke, het ging zowaar helpen, totdat ik verkouden werd afgelopen dinsdag. Van donderdag op vrijdag heb ik de halve nacht wakker gelegen door kriebelhoest, waardoor ik me volgende ochtend zo beroerd voelde dat we besloten het UMC te bellen. Van de dokter moest ik me melden bij de EHBO, daar zouden ze onderzoeken doen. Na alvast wat dingen te hebben ingepakt (ik ging er vanuit dat ik moest blijven) gingen we op weg.

Op de EHBO was het ontzettend rustig, waardoor we meteen aan de beurt waren. Bloed afgenomen, röntgenfoto gemaakt, en een uurtje wachten. De dokter kwam even bijpraten hoe het nu eigenlijk ging, en we gingen er beiden van uit dat ik zou moeten blijven, aangezien ik ook verhoging had (37.7)
Op de röntgen was echter niet veel te zien, dus moesten we de bloedwaardes afwachten.
Na een paar minuten kwam de dokter binnen en zei (zelf ook wat verbaasd) dat mijn ontstekingswaarde was gedaald ten aanzien van anderhalve week ervoor! Dus de taravid heeft zijn werk toch gedaan. Ik moet er nu nog een week mee doorgaan, en verder mijn verkoudheid uitzitten. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Door het hoesten doet alles pijn aan mijn lijf, maar ik heb het idee dat de kriebelhoest voor het grootste gedeelte over is. Hopelijk krijgt mijn lijf dan weer wat meer rust, want dit is echt niet prettig!

Nu ga ik maar weer eens proberen te slapen...

Inzameling(2)

Vergeten te vermelden:

Ik moet voor 15 december de zegeltjes hebben opgestuurd, dus de inzame;ing loopt eigenlijk to 13 december (ongeveer?)

Als je zegeltjes hebt, en die wilt opsturen, mail mij dan even op zomerzonnetje@gmail.com, dan stuur ik je mijn adres. Die ga ik om veiligheidsredenen hier niet op de site zetten (obviously)

xxx:)

Inzameling

Zoals Iréne ook al een keer heeft gedaan, of misschien zelfs wel meerdere keren, wil ik jullie ook graag vragen om mij te helpen. Met punten sparen.

Mochten jij heel toevallig biologische producten eten, dan kun jij me helpen! Op alle biologische producten staan namelijk ook 1 of meerdere EKO-zegeltjes:

<-- <-- <-- <-- <-- <--



Ze staan bijvoorbeeld op de verpakking van biologisch geteeld fruit of koffie:






En op pakken yoghurt en melk en andere zuivelproducten staan er maar liefst twee! (zie rechtsonder, en andere kant rechtsonder)




Voor deze punten kan ik keukenhulpjes sparen zoals deze:

(deze is mijn favoriet;))-->

Hoogvliegen!!

Het was 5 november, en het was een woensdag. De lucht was guur, en de zon was nergens te bekennen. Donkere wolken bedekten de hemel. Toch stonden wij met goed humeur op. Wij hadden namelijk een “Hoogvliegersdag”!!

Aangezien wij ’s ochtends al om 9 uur al bij de Hangar moesten zijn, besloten Rick en ik om de nacht in Den Haag door te brengen. Toch net iets dichterbij, en bovendien zou Judith ook mee gaan. Zo sloegen wij twee vliegen in 1 klap!



Na een omweg (de TamTam dacht het beter te weten) kwamen wij bij Hangar 14 aan. Daar werden we opgewacht door Bert Huisjes en cohorten, en mochten wij en de andere familie (wel gescheiden uiteraard ivm segregatie) de Hangar bezoeken. Het was echt immens! Alle banden en dingen waren zo verschrikkelijk groot! Ik heb nog geprobeerd in een band te kruipen, maar dat vond ik uiteindelijk te vermoeiend dus besloten we er maar gewoon mee op de foto te gaan.



In de verschillende ruimtes konden we zien hoe een vliegtuig, na onderzoek weer naar
buiten mocht, en een vliegtuig dat nog volledig ontmanteld was, en compleet nagekeken werd. We mochten overal in, onder en op kijken. Het was heel gaaf!! 1 ding baarde me echter toch wel zorgen…

--> --> --> -->


Gelukkig werd met later verteld dat dat tape er zat zodat de monteurs zich niet zouden verwonden aan de scherpe punten.

We mochten dus ook nog in het vliegtuig (zonder stoelen) kijken, erg leuk. Wij gingen met de bagagelift. Grote lol weer natuurlijk












Toen kwam het tweede gedeelte! Daarvoor moesten we iets verder rijden met de auto het terrein op, naar het gebouw van de FSC. Daar kregen we eerst informatie over het vliegen in een simulatie, en over de opleiding in het algemeen. Het blijkt dat het vliegen in de simulator echt super duur is! Voor 1 les van 4 uur betaal je maar liefst 3000 euro. En dan heb je er toch zeker tien nodig!




Het was trouwens een erg speciaal gebouw:

Daarna mocht Denise als eerste in de simulator. Wij moesten 5 kwartier wachten voordat wij mochten, dus om de tijd te doden gingen we lunchen. Helaas hadden we geen lunch bij ons (we dachten dat we misschien wel lunch op Schiphol zouden krijgen…) Maar na enig vragen kregen we een heel dienblad met brood en keuze uit allerlei beleg! Prima dus.

Helaas eten we best snel, en dan blijft er toch nog een half uur over. We besloten, heel toepasselijk, om vliegtuigjes te gaan vouwen! Natuurlijk alle net geleerde trucjes toegepast om het vliegtuigje zo ver mogelijk te laten vliegen, om ze daarna in de gang te testen;) Ik blijk uiteindelijk niet zo goed te zijn in het vouwen van vliegtuigjes…



Toen mochten wij in de simulator!! Dat was heel erg leuk, maar het is toch best lastig!! Het landen was het moeilijkste gedeelte, daar hebben we ook helaas wat brokken gemaakt. Gelukkig was het maar een simulator!!




Ik vond het echt gaaf om eens in een Hangar te kunnen kijken, en het vliegen in een simulator was ook echt supertof! Als ik 30.000 euro had…;)

Hoogvliegers, echt super bedankt voor deze dag!!!

Fok-uitje!!

Het was in een woord SUPERGAAF!

Laat ik bij het begin beginnen ;)

Lang, láng geleden gaven mijn ouders mij op voor een zgn. FOK-uitje. Ik wilde graag een masterclass van Wibi Soerjadi. Helaas kon zelf FOK dit niet voor elkaar krijgen, dus moest ik iets nieuws verzinnen. Gelukkig had ik nog wat ideetjes achter de hand en een daarvan was stemacteren!

Stemacteren is het inspreken van stemmetjes in tekenfilms, voice-overs voor reclames, nasynchronisatie van films, en inzingen van zgn. ”jingles.”





Dit kregen ze wel voor elkaar en aldus geschiedde. Ik mocht Rick meenemen, en ook had ik aangegeven dat ik het leuk zou vinden als Fred en Lia mee zouden gaan.



De studio waar wij heen mochten stond echter in Leiden. Aangezien we daar om 11 uur ’s ochtends al moesten zijn, en het vanuit Deventer toch best een reis is, kregen wij een nachtje hotel aangeboden in het prachtige World Forum Novotel in Den Haag.
Aangezien Judith en ik ook nog jarig waren diezelfde woensdag, gingen we met zijn allen ontbijten in het datzelfde hotel in Den Haag. Na het ontbijt gingen wij met zijn vieren richting de studio in Leiden. Na een korte rit door het prachtige herfstlandschap tussen Den Haag en Leiden kwamen wij aan.




In de studio ontmoetten wij Barnier, de man van de studio. Samen met Beatrijs ging hij ons uitleggen wat stemacteren inhield. Het was enorm interessant, maar om dat nou hier uitgebreid te gaan vertellen… Dat is niet zo interessant voor jullie. Dus ik skip een gedeelte, en ga verder.



Op een gegeven moment mocht ik dus wat gaan inspreken!! Dit werd een scene uit Shrek 2, de scene dat ze met zijn allen aan tafel zitten, en Fiona de grote boer laat. Helaas hoefde ik die niet te doen, die stond al bij het “achtergrondgeluid.” Het was een erg leuk stukje wat ik moet inspreken, ik kon me, op sommige punten erg goed inleven…



Over het algemeen ging het erg vlot had ik het idee. Een paar zinnen echter waren erg lastig. Niet zozeer wát je moest zeggen, maar meer hóe. Die heb ik een flink aantal keer moeten overdoen, pff! Maar over het algemeen ging goed, en omdat ik zo;n natuurtalent was en zo lekker snel vlotte, konden daarna de anderen ook nog een paar zinnetjes inspreken. Helaas konden zij niet ook de hele scene inspreken waardoor er wat stukjes ontbreken, maar het is er niet minder grappig om geworden! Beatrijs heeft zelf ook nog de scene ingesproken als koningin, zij spreekt in de originele film ook de rol van de koningin in. En dan zie je een echte pro aan het werk! Dat ging zo snel en vlot! Echt gaaf om te zien!





Nadat ook de laatste van ons zich door zijn tekstje had geworsteld nam Beatrijs afscheid van ons, zij moest nog ergens anders heen. Barnier echter nam ons mee uit lunchen. Dat was hoog tijd, het was al half drie en onze magen maakten een geluid dat slechts door een cementmolen te evenaren was!

Na een heerlijke lunch togen wij weer Den Haagwaarts, om daar bij het hotel de auto op te pikken en weer richting Deventer de rijden. Het was een ontzettend tof dagje en we hebben (denk ik) allemaal ontzettend genoten!! Ik in ieder geval!

FOK, ontzettend bedankt dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt!

Barnier en Beatrijs, echt onwijs gaaf dat jullie hier aan mee wilden werken! Jullie hebben mijn passie voor muziek, acteren en alles wat daarmee samen hangt nog meer aangewakkerd!





Dank jullie wel!

Nou hier dus het verhaal EN het filmpje!!:D

De Co-Assistent!!

Helemaal brak van het weekend wilde ik jullie dit toch niet even onthouden!!

Zoals jullie misschien wel, misschien niet weten ben ik ontzettend verslaafd aan ongeveer 80% van de net5-series. Zo ook deze! Alijd op maandagavond, na Grey's Anatomy (wat ik uiteraard ook kijk), komt De Co-Assistent! Nou denken jullie vast: Ja, en dán?

Nou, in de aflevering van vanavond houden ze een benefietgala voor Taaislijmziekte! En ik vond dat wel een vermelding op mijn blog waard! Dus als je vanavond om half tien niks te doen hebt:--> KIJKEN!!!! En als je wel iets te doen hebt --> Opnemen en later kijken!;)

I't's my birthday and I'll sing if I want to!

Hoera!! Ik ben nu 22 op 22 okotober om 22:22!! Mooi getal toch;)

Actie Reactie

Allereerst ben ik ontzettend blij met alle reacties die ik heb gekregen! Ze waren allemaal zo lief, en positief!

Ook heb ik een aantal reacties van mensen gekregen die ik zelf niet ken, maar die via het programma naar mijn site zijn gekomen. Er zitten een paar reacties tussen van mensen, die door mijn "optreden" besloten hebben toch donor te worden. Ik vind dit zo gaaf!!! Ik ben echt ontzettend blij dat hier door mensen besloten hebben wél donor te worden. Echt heel erg tof! En jullie die donor zijn geworden, echt ontzettend goed dat jullie een beslissing hebben durven nemen! Ik ben ook trots op jullie!

Nou dit was mijn lofzang voor nu :)

truste!


Actie-Reactie

Kicking back in

Na een vermoeiend weekendje is het enige wat ik nu wil een lekker bed, en een lief vriendje dat mij verzorgt. Gelukkig heb ik deze beide bij de hand, en ga zo lekker naar bed. Ik ben bezig met een aantal blogs, dus wie weet, als je morgen terug komt, er weer meer op staat.

De link

Voor wie het vanochtend (ivm werk ofzo...) niet heeft kunnen zien:

http://player.omroep.nl/?aflID=8030978

Ik op tv!!

Nou, eindelijk is het dan zo ver! Ik kom ook eens met mijn gezicht op de beeldbuis, in verband met orgaandonatie, CF en de wachtlijst. Zet je tv aan, vrijdagochtend 10 oktober om 11 uur op Nederland drie!

Ja dan begint het schooltv weekjournaal! En als je maar lang genoeg wacht, kom ik vanzelf in beeld;)

Als je het niet kan kijken, ivm werk oa kan je het natuurlijk altijd nog na beleven op de Schooltv-weekjournaal website
! Of via uitzending gemist. (?)

Kies Partij, wordt donor!

Wat een gedoe zeg, daar in die kamer. Op internet kon je het debat Orgaandonatie live volgen. Onderwijl msnend met deze en gene heb ik met een half oor geluisterd naar wat ze te zeggen hadden. Ik had grote bewondering voor Pechtold en Halsema die met duidelijke, simpele bewoordingen hun standpunt neerzetten, terwijl de "tegenpartij" veel woorden, móeilijke woorden nodig had om hun standpunt te maken. Erg interessant, jammer om te merken dat toch erg veel partijen negatief over het ADR-systeem zijn. Er werd helaas veel hetzelfde gezegd, en sommige argumenten kwamen op mij toch zeer stompzinnig over -->

"Het ADR-systeem zou maar 100 organen per jaar meer opleveren."

Sorry, "MAAR" 100 organen? In mijn opzicht zijn dat 100 extra mensen levens die je meer kunt redden. Nu, naar mijn inzicht, gaan er 100 mensen per jaar tevéél dood!

Ik kan opzich nog wel begrip opbrengen dat veel partijen tegen het ADR-systeem zijn (al is dat natuurlijk ook maar relatief) maar ik vind het zelf gewoon erg belangrijk dat iedereen zijn keuze kenbaar maakt! Ook al ben je tegen, dan is dat in ieder geval duidelijk! Daarom vind ik, aangezien het ADR-systeem er toch niet door komt, dat er standaard ieder half jaar een brief naar de ongeregistreerde mensen gestuurd zou kunnen worden, om ze weer eens met hun neus op de feiten te drukken.

Wat ik overigens wel raar vond, was dat halvewege het debat al een persbericht op nu.nl stond, waarin aangegeven werd dat de tweede kamer tegen automatisch donorschap zou zijn. In dit artikel werden argumenten aangegeven die ik nog niet had gehoord. Vervolgens, 5 minuten nadat ik het artikel gelezen had, werd er een argument genoemd wat al in het artikel stond... Raar, of ben ik gek?

Jammer om te zien dat er zoveel mensen tegen het ADR-systeem zijn. Al die argumenten die heen en weer geslingerd werden. Ik ben bang dat alle acties van o.a. de nierstichting voor niks zijn geweest.

Het is weer huilen met de kraan open, terwijl Jan met de pet de rotzooi opdweilt.

Eline

Het gaat wel hard zeg, dit jaar. Weer iemand overleden:( Dit keer is het Eline. Eline kende ik via FOK.

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen nu, ik krijg constant kippevel als ik aan Eline denk. Weer iemand die de lijst niet heeft mogen overleven!

Eline, ik hoop dat je nu rust hebt daarboven.

Familie en vrienden van Eline, sterkte!

liefs Tamara

P.S. Zijn jullie al donor?

Tamara in het ziekenhuis

Dit keer schrijf ik (Rick) Tamara's blog. Om een keer te kijken hoe dat werkt en natuurlijk is Tamara gewoon te lui om te typen. Tamara dicteert en ik typ.

Het is weer zover! Amper 6 weken na het begin van de vorige kuur lig ik alweer in het ziekenhuis na tussendoor ook nog 2 pillenkuurtjes te hebben gehad die niets deden. Het hoesten was eigenlijk na de vorige keer niet overgegaan en daar had ik toch wel veel last van. Het werd steeds weer een beetje erger. Zo doende lig ik dus sinds maandag weer aan een slangetje of twee. Of drie, dat ligt er maar net aan.

In mijn bloed was dit keer geen hoge ontstekingswaarde te zien, dus waarom ik zo benauwd ben, was eigenlijk niet duidelijk. Gelukkig helpt de antibiotica dit keer wel (geloof ik) en voel ik mij al beter dan afgelopen maandag. Hopelijk vergoed de thuiszorg mijn antibiotica, dan kan ik maandag of dinsdag (waarschijnlijk woensdag) met de thuiszorg.

Ik hou jullie op de hoogte!!

Stemmen?

Buiten het feit dat ik gewoon wil laten zien wat voor stoere vrouw ik ben, wil ik ook erg graag die super mooie Canon Camera winnen! Daarom vraag ik jullie (liefst iedere dag:P) te stemmen op mijn foto:


Women in Control Tamara!!

Jullie maken kans op 2 kaartjes voor het gala, waar ook Carice van Houten etc zullen zijn, en als ik op de eerste plaats kom win ik die mooie Canon:D En ook 2 kaartjes voor dat gala. Duss ik hoop dat jullie willen gaan stemmen! Liefst iedere dag!

Rem getransplanteerd!!

Eindelijk heeft ze, na lang wachten, haar longen gekregen!! Gisteravond kreeg ik een sms: "Der zijn longen! Ik wordt zo opgehaald en dan naar Utrecht! Woehoee YES! kus"

Zoals je merkt was ze erg blij, en wie is dat niet!! De operatie is tot nu toe goed gegaan en ze ligt nu op de IC. Ik ben ontzettend blij voor haar, eindelijk weer eens een oproep in mijn bekendenkring!! Het geeft mij ook hoop en kracht om verder te gaan en niet op te geven, want de situatie lijkt de laatste tijd een beetje uitzichtloos, met zo weinig transplantaties.

Gelukkig zijn er ook nog goede mensen! Dus Rem, ik denk aan je!! En wil jij dat er meer mensen zo gelukkig worden als Remke vannacht, geef je dan op als Donor!!! Ga naar:


hier
of

hier

en als je vind dat iedereen donor moet worden tenzij, ga dan
hierheen!

En nog 1 dingetje. Ik krijg steeds vragen of ik weer blog, maar ik blog best redelijk vaak. De ene keer natuurlijk wat minder of meer dan de andere keer, maar zeker 1 keer per week. Het probleem is alleen, dat iedereen kijkt via Cfcafe. Dat deed ik eerst ook, maar ik heb nu alle blogs op geslagen in mijn Favorieten. Omdat er maar steeds 5 nieuwe blogs op de Home verschijnen, zie je blogs die toevallig als 6e (of als 1e, het is maar net hoe je het bekijkt) verschijnen, meteen weer worden ondergesneeuwd. Dit is bij mij ook al een paar keer gebeurd. Ze zijn er mee bezig op CFcafe, maar zolang het nog niet gebeurd is, en je wil mijn blog toch graag lezen: Sla hem voor nu even op in je Favorieten. Dan hoef je niks meer te missen! ;)

Van Grote Hoogte

Ja Fred, dat is ECHT de euromast;)
Eindelijk ga jullie wat foto's geven. Het was natuurlijk allemaal erg leuk, maar 1 dag was echt ontzettend gaaf!!! Toen hebben we dit gedaan!!!

-->-->-->

<--<--<--

Sja, moet ik nog meer zeggen? Het was gewoon echt ontzettend stoer, en gaaf!! Ik vond het van te voren niet eng, ik dacht:"Dat doen we even." Het enige moment waarop ik het eng vond was dat ik "los" kwam, toen ik met mijn voeten het restaurant niet meer aan kon raken. Maar verder was het echt WAUW:D!

Woman in Control!

Dit is weer een berichtje om jullie allemaal over te halen om te gaan stemmen!! Op mij;)

Ik doe mee aan een wedstrijdje, die gaat over de kracht van vrouwen! Lees hieronder het artikeltje, en hopelijk stem je op mij! Als je vind dat ik moet winnen en dat iedereen op mij moet stemmen, voel je niet geremd dit mailtje door te sturen!!

Crystal Clear gelooft in de kracht van vrouwen en heeft daarom het project 'Women in Control' opgezet. Tien bekende Nederlandse powervrouwen hebben hiervoor een fotodrieluik gemaakt van hun interpre-
tatie van 'Women in Control'. Deze drieluiken worden geveild op een exclusieve veiling waarvan de volledige opbrengst naar Microkrediet voor Moeders gaat, een stichting die vrouwen in Azië helpt meer controle over hun toekomst te krijgen.

Ik heb ook meegedaan aan de actie, door mijn 'Women in Control' foto te uploaden op www.crystalclear.nl. Crystal Clear doneert per foto namelijk een euro aan Microkrediet voor Moeders!
De foto met de meeste stemmen maakt kans op een Canon Eos 450D én op kaartjes voor de exclusieve 'Women in Control' veiling met BN'ers als Carice van Houten, Hanna Verboom en vele anderen...

Stem nu op mijn foto! Dan kunnen we misschien wel samen de BN'ers ontmoeten! Als je stemt maak je zelf ook nog eens kans op twee kaartjes voor het 'Women in Control' feest op 16 oktober in Hotel Arena in Amsterdam.

Ben benieuwd wat je van mijn foto vindt...


Stem op mij!!

liefs, Tamara

Tsja

Nou nou, wat een ongeduld. Stelletje nieuwsgierige Aagjes!;)
En dat allemaal om een (zeer) warrige haardos!! Helaas heb ik geen foto's ervan, toevállig waren de batterijen van mijn fototoestel leeg.

Jullie zullen wel denken: "Wat een anticlimax!"

Sorry dat het zo lang duurde, maar ik heb het best druk gehad, met deze en gene en ditjes en datjes. Ik ga nog niet precies zeggen wat het is, maar ik vind het een hele stap vooruit!
Verder vandaag voor een extra controle naar het ziekenhuis, het ging al ff niet zo lekker, maar nu heb ik, na de taravid, een kuur floxapen voorgeschreven gekregen. Hopen dat dat helpt!

De volgende keer zal ik jullie eens iets ECHT spannends laten zien, beloofd!

Aha!

JE wordt wakker, en loopt naar de wc. ondertussen zeg je Yo* gedag. Je komt de wc uit, en daar komt je zusje de trap af. Ook die zeg je gedag, al kijkt ze wel raar op. Je slentert weer terug naar je kamer, en kijkt in de spiegel.

Aha! Daarom keken ze allemaal zo vreemd!

*Yo, gefingeerde naam, is onze "cleaning lady." Schoonmaakster vind ik zo denigrerend klinken, en ze is meer dan dat.

Verkeerspark Assen

Waarom er nog geen vakantieverhalen en foto's zijn: Ik had zoveel vakantie foto's gemaakt, dat op het moment dat we naar Verkeerspark Assen wilden, de hele schijf volzat. Mijn computer deed het op dat moment nog niet, daarom hebben we alles op Rick zijn computer gegooid, en toen kon ik weer nieuwe foto's maken. Volgende stap: De 2 Gb aan foto's van Rick zijn pc naar hier overhevelen...

Maar nu:

2 zondagen geleden gingen wij naar Verkeerspark Assen. Nou, denk je, dat is toch voor kinderen? Jawel, en daarom namen wij 2 neefjes van Rick mee! Zgn Luuk en Mart vonden het idee geweldig, en wilden graag met ons mee, en zo gezegd, zo gedaan. Rick en ik hadden ook nog een tweede reden waarom we naar Verkeerspark Assen wilden, en dat is het volgende: Toen wij klein waren zijn we (ieder voor zich) ook al eens naar het Verkeerspark geweest. Bij mij is toen een foto gemaakt waarin ik in karretje 61 zit. Toen ik bij Rick een keer foto's zat te kijken, zag ik hem ook in karretje 61 zitten!! Dus wij vonden dat we dan in ieder geval nog een keer samen in karretje 61 moesten zitten. Het was even proppen, het lukte bijna!:P



De dag verder, ja het was gewoon erg leuk! Ik heb niet erg veel gedaan, want de meeste dingen daar komen in beweging door te trappen, en dat is echt TE veel werk, maar ik heb lekker de andere drie twee kinderen laten fietsen en doen. Gelukkig waren er ook "gemotoriseerde" voertuigjes, namelijk de motorbootjes. Die gingen wel met 3 km/u!!

Toen kwamen we bij het beruchte karretje. Uitgebreid foto's zitten maken, en Luuk ging er vervolgens in vandoor (hebben we ook een foto van) Dus als Luuk ooit een vriendin krijgt, wordt er wel gevraagd naar haar Verkeerspark Assen foto, dat begrijp je:P

Omdat het die dag 's ochtends erg geregend had was de QUADbaan erg nat, en mochten daar alleen volwassenen op. Die hebben we dus laten lopen, en zijn doorgegaan naar de kartbaan. Daar mochten wij vervolgens dan niet in, maar wij zijn volwassen en kunenn daar wel tegen;) Het karten vonden ze ook echt supergaaf, ze zijn beiden 4 keer geweest!

Toen weer naar huis toe, het was een geslaagd dagje!

Onze vakantie - Update

Onze vakantie was voornamelijk erg rustig. Doordat we geen huur hoefden te betalen voor onze huizen, konden we iets meer geld uitgeven aan wat leuke dingen. We zijn daarom veel uit eten geweest, en flink wat geld uitgegeven aan leuke en gekke dingen.

Er was nogal wat gedoe met het regelen van de zuurstof en het klaarmaken van de medicatie. Omdat we niet 2 weken lang op 1 plek verbleven, moesten we een apotheek vinden die de medcijnen kon klaar maken en ook in beide plaatsen kon bezorgen tussen Ooltgensplaat en Maassluis. Dit werd Schiedam! Ook over zuurstof is behoorlijk wat geregel aan vooraf gegaan. Ik heb donderdagmiddag in het ziekenhuis ebijna een uur aan de telefoon gehangen om alles zo goed mogelijk te regelen. De naam Ooltgensplaat hielp niet erg... Die heb ik tig keer moeten spellen. Uiteindelijk was het dan zo ver, vrijdag mocht ik uit het ziekenhuis, meteen door naar de begrafenis van de familie Germs, en de volgende dag naar Ooltgensplaat!

De eerste dagen hebben we vrij weinig gedaan. Vooral veel uitgerust, ik was nog vaak erg moe en snel uitgeput dus veel meer dan boodschappen doen en af en toe wat door het dorp rijden hebben we niet gedaan. Tot we plots maandag het plezier dat fietsen heet ontdekten! De oom en tante van Rick, in wiens huisje we eerst zaten, hebben fietsen met trapondersteuning en zolang we daar zaten mochten we die gebruiken. Dus zo gezegd, zo gedaan en prompt klommen wij maandag op de fiets om er vandoor te stuiven. Om 100 meter verder al weer te stoppen, want want bleek, de trapondersteuning werkte alleen met fietscomputertje en die van mijn fiets konden we niet vinden. Dus wij hebben toen van fiets omgeruild zodat Rick vervolgens hard zn best moest doen om mij bij te houden;) Want dat ging snel met die trapondersteuning!! Heerlijk! Ik merkte wel dat ik al een paar jaar niet meer heb gefietst want ik wiebelde in het begin behoorlijk. De volgende dag gingen we 's avonds ergens eten en van tevoren gingen we alvast kijken of het wat was. Aangezien het niet zo ver was besloten we weer op de fiets te gaan. Ondertussen hadden we het tweede fietscomputertje ook gevonden dus voor Rick ging het trappen ook een stuk makkelijker. Zuurstofcilinder achterop gebonden en fietsen maar! Achteraf gezien vond het allemaal best nog zwaar, Ooltgensplaat ligt tegen Zeeland aan, en het is behoorlijk heuvelig daar. Maar ik heb het wel volgehouden!
Affijn, Het eten was goed, en de sfeer gezellig dus dat was allemaal prima.

We zijn ook nog naar de Begraafplaats van de 1953 ramp in Oude Tonge geweest, dat was erg indrukwekkend. Een hele rij begraafplaatsen, waarvan een heleboel zonder naam.

Woensdags gingen we naar Neeltje Jans. Hier komt een aparte post van.

Donderdags lekker inpakken, en naar Maassluis vertrekken. Misschien weten julie het nog, maar het is ons niet ontgaan. Het regende die dag erg hard!! Zodoende stonden wij in de file voor de Botlektunnel

Vrijdags hebben we ook niet veel gedaan, lekker geluierd en als enige activiteit boodschappen gedaan en 's avonds naar de film Hancock geweest. Die trouwens echt ERG grappig was!!

Zaterdag gingen we weer een deel van Rick zijn kadootje ophalen!! Dit keer ging het om Terreinrijden!

Zondag was een heel spannende dag!! Ik ga nog niet verklappen wat we hebben gedaan, maar avontuurlijk was het zeker!! Zondag 10-08...

Maandags naar het Erasmus MC om mijn infuus eruit te laten halen. Ontzettend aardige mensen daar, we zijn super geholpen. Ook heb ik een ballon naar een CF-vriendin gestuurd die daar in het ziekenhuis lag. Ook al mag je bij elkaar niet op bezoek, je kan toch even iets kleins doen. 'S middags zijn we alweer naar de film geweest, dit keer was het Pixar movie WaLL-E. Deze ontzettend lieve, superschattige film moet je echt een keer bekijken!! Er wordt weinig in gesproken, maar ondanks dat is de film het bekijken zeker waard! Daarna even winkelen, om vervolgens door te gaan naar Maarten en Lisa. Maarten is mijn neef, de zoon van wie we het huis in Maassluis mochten lenen. Daar hebben we lekker gegeten, en flink nagepraat over Wall-E, zij waren namelijk ook helemaal lyrisch over de film.

Disndag was een rustige dag, en woensdag waren we ook niet van plan iets te gaan doen, tot we bedachten dat we wel naar Den Haag konden gaan, lekker over de pier wandelen en daarna bij Judith langs te gaan, en haar uit eten konden nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Op de pier en het strand zijn we haast niet geweest, omdat we er zo ongeveer vanaf waaiden! Vlug naar Judith toe en op naar het restaurant!! We hadden gekozen voor een Grieks restaurant, omdat we daar over het algemeen alledrie wel iets lusten. Helaas kon het eten niet tippen aan dat van het Griekse eetcafe in Rozenburg.

Donderdag zijn we naar het Archeon geweest, en vrijdag lekker weer op weg naar huis.

Pff dit was een heel verhaal!!! Nou de verschillende stukjes nog!!

Een draadje (los)

Wie heeft dat nu weer bedacht!

Sinds mijn laatste ziekenhuisopname zit ik opeens dag en nacht aan de zuurstof. Een grote stap achteruit weer, en dat merk je vooral bij kleine dagelijkse dingen. Ik noem gewoon even naar de wc gaan, lekker op de bank ploffen, snel ff naar boven lopen om iets te halen. Buiten het feit dat dit soort dingen allemaal moeizamer gaan en ik sneller uit moet hijgen, zit je ook constant vast een een draad. Deze draad volgt je overal! Als je een paar keer per ongeluk links om bent gedraaid moet je tegendraaien anders struikel je over je snoer. Zorgen dat je nergens achter blijft haken anders lig je binnen no time achterover getrokken op de grond. Je moet opletten hoe je de wc deur dicht doet anders komt er geen zuurstof meer door, en ga zo maar verder. Ook is het vervelend als je een keertje snel ergens heen wilt. Je moet zuurstof af koppelen, aan de gasfles koppelen, hopen dat je die in de auto krijgt, erheen, zuurstof eruit en constant bij je tillen. En dan merk je toch dat sommige mensen een ander idee hebben van "draagbaar".
Ze mensen dat patienten met een lage longfunctie en weinig spierkracht een flesje van 6 kilo kunnen tillen. Je hebt niet voor niets zuurstof!!

Rare Jongens die Westfalenaren

Wist je dat?

3m niet alleen van de plakband en post-it is, maar ook van onze algemeen geliefde mondkapjes??!



Toch een reden te meer om de NCFS die 50.000 euro te schenken;)

Stem op de site van 3m op de NCFS!

De Vakantie (algemeen)

De vakantie was erg leuk! Ik ben nog wat verhaaltjes aan het typen, maar ik wil er graag direct foto's bij zetten, en aangezien mijn eigen pc het nog niet doet, wil ik er nog even mee wachten! Maar zodra ik weer op mijn eigen computer kan, krijgen jullie mijn vakantie verslag! Ik ga het wel in delen doen, zodat je niet alles in een keer hoeft te lezen. We hebben namelijk een aantal gave dagen gehad, met dat we ook echt iets gedaan hebben, en een paar luierdagen, daar hoef ik natuurlijk niet zo veel over te schrijven!
Dus A.S.A.P.!

Stem bij 3m op de NCFS!!!

STEM!

STEM!

STEM!

Al een paar weken kan je bij 3m stemmen op goede doelen. Iréneke, mooi beschreven, en Judith hebben hier ook al stukjes over geschreven. Ik was op vakantie en vond het allemaal wat te veel gedoe om t weer op mijn blog te zetten (Je bent lui of je bent het niet) maar ik ben wel de afgelopen dagen mensen aan het werven om op de NCFS te stemmen! Dit waren anderen ook al aan het doen natuurlijk, en daardoor kwam de NCFS vorige week op nummer 10! Maar dankzij nog meer gespam van mij en andere mensen is de NCFS deze week gestegen naar nr 5!!

Nou moeten we de NCFS mooi in de top 10 houden, dus heb jij nog niet gestemd?
Ga dan nog even, snel, naar de site van 3m en STEM!!

STEM!

SPEM!

SPAM!

Lieserds afscheid

Na 2 uur in de auto te hebben gezeten, en Judith opgehaald te hebben, kwamen we aan bij de kerk waar Lisa's dienst gehouden zou worden. Daar aangekomen zagen we al gelijk dat we goed zaten aangezien er al een paar rolstoelen zo links en rechts werden uitgeladen, en de zuurstofbommetjes erachter aan werden gesleept. Zo ook bij ons.

De kerk zat zo vol dat er ook nog een flink aantal moesten staan. De dienst was heel mooi en bijzonder, en Lisa had hem zelf in elkaar gezet. Ondanks de verdrietige sfeer was er af en toe ook een lach, bijvoorbeeld dankzij de ontzettende mooie toespraak van Hans van Roon (FOK-leiding).
Na de dienst gingen we naar het crematiegebouw toe. Na een paar toespraken, mochten we allen nog een keer langs de kist lopen. Dit was heel verdrietig maar het was goed om te merken dat zoveel mensen om Lisa gaven.
Wat ik zelf mooi vond, was dat we op een gegeven moment met 5 rolstoelen achter elkaar de aula uitreden. Een waar CF-afscheid.
Toen iedereen buiten stond lieten we de witte ballonnen los, die waren meegenomen door deze en gene. Het was een prachtig gezicht!



Gister was intens en verdrietig. Maar ook mooi en op z'n Lisa's.

Lieserd, Ik mis je. Liefs, Tamara

It's a Miracle!!

Twee weken geleden kreeg mijn zus(je) (Suzanne) een klein ongeluk(je). Zij viel, met 6 anderen, van een barkruk(je) af. Die 6 anderen vielen op haar nek(je) en dat vond het nek(je) niet zo fijn. Suzanne kon haar nek(je) niet meer bewegen en er werd gauw een ambulance(tje) gebeld. Snel een kraag(je) om bij het zus(je) en er werd met gezwinde spoed (pak m beet: 140 km/u) naar het ziekenhuis(je) in Leeuwarden gereden. (Zij was namelijk op zeilkamp(je))

Aldaar aangekomen werden er van Suzanne wel 100 röntgenfoto(otje)s gemaakt. Uit die foto(otje)s dat ze gelukkig haar nek(je) niet gebroken had, maar hij was wel zwaar gekneusd en sindsdien zit ons zus(je) in een rosltoel(tje). Gelukkig mocht ze wel op het kamp(je) blijven. Ze kon verder ook niet veel meer dan eten en slapen. Met het lopen viel ze om, en haar nek(je) kon ze verder niet draaien.

Thuis gekomen ging het niet echt veel en snel beter met Suzanne, dus direct maandag gingen zij en mijn vader(tje) naar het/de huisarts(je) toe. Hij vond dat Suzanne een fysio(otje) nodig had en aldus gebeurde.

Een week(je) later schoot het nog niet op, dus Suzanne ging met mijn mama naar de EHBO (Hier kan je met alle goede wil geen verkleinwoord van maken. Dat doet geen recht aan de EHBO). Op de EHBO was er een dokter(tje) die meende dat Suzanne maar in het ziekenhuis(je) moest liggen tot ze iig weer een beetje kon lopen. Ook meende hij dat het miss tussen de o(o)r(tj)en(es) zat (Dit is een heel lástig verkleinwoord). Daarom werd ze in het ziekenhuis(je) bezocht door een psycholoog(je), een fysio(otje) en een kinderarts(je).

De/het fysio(otje) leerde Suzanne schuifelen, want als ze haar voeten niet optilde viel ze niet om, wat voor de/het dokter(tje) goed genoeg was om haar weer naar huis(je) te sturen. Ze weten ook niet wat ze willen daar! Nou goed en wel,na 2 weken fysioen was er nog niks gebeurd en besloot men dat men een Manueel Therapeut(je) erop wilden zetten. En dát hadden ze nou eerder moeten doen! Nadat hij wat bekeken en gekraakt had zetten ze Suzanne op een loopband(je). En zie!! Ze kon weer lopen zonder om te vallen! Dus sinds vanmiddag ziet het er weer een stuk zonniger uit!

Dus zoals het leuke Tower meneertje in London ooit eens tegen mij zei toen ik uit mijn rolstoel opstond:"It's a Miracle!!"

En dat ís het!

Mijn zus(je) is natuurlijk geen zus(je) meer. Zij is namelijk al enige tijd 15 cm groter dan ik. Maar aangezien ze nog steeds 6 jaar jonger is, is ze toch ons kleine zusje. Daarom dit verhaal, dan kan je zelf kiezen hoe je het wil lezen;)

Lieserd (2)

Ik had niet gedacht dat ik dit bericht zo snel na het andere zou typen. Maar helaas is dat wel zo. Haar nieuwe longen kwamen niet op tijd. Lisa heeft het niet mogen halen en is woensdagochtend overleden.

Lieve Lisa, Rust zacht.

Oooh het leven duurt maar even
Wees blij als dan de zon weer naar je lacht
Ja het leven duurt maar even
Het komt vaak anders dan je had verwacht

Je moet geven, leven en nemen
Doe altijd wat je wil, volg je gevoel
Want dan weet je, 1 ding is zeker
Je gaat je eigen weg
en dat is nou precies wat ik bedoel

*Het Leven - Jan Smit*

Lieserd

Ik hoorde vanmiddag een bericht wat maar niet uit mn hoofd gaat. Lisa is een CF-vriendin van me en met haar gaat het momenteel heel erg slecht. Vorige week is ze op HU Internationaal gezet, en nu gaat het echt niet goed.
Sinds vandaag, uitgerekend haar 20e verjaardag, ligt ze op Medium Care, en ik hoop dat haar nieuwe longen echt heel snel komen nu. Een beter verjaardagskado zou je je niet kunnen wensen!

Ik kan me niet voorstellen dat er geen Lisa meer is!
Dus ik wil vragen of jullie met mij willen duimen en bidden dat die nieuwe longen asap komen!!

Afgrond(2)

Zo tussen alle dingen door zou je haast nog vergeten dat er ook minder leuke dingen gebeuren. Zo was er ook nog de begrafenis van Piet, Mark, Els en Karin.

Het was emotioneel, warm, gevoelig en heel verbonden, zoals de familie zelf was. Er werd veel verteld, en af en toe gelachen. Soms stroomden de tranen over mijn wangen, en soms zat je met een glimlach te luisteren naar de verhalen die verteld werden.
Kortom, een mooie maar verdrietige begrafenis.

En wat is dan 2 uur in de rij staan om een laatste afscheid te nemen?


Forever angels
I hope they love you like I do
Forever angel
I'll be proud to be like you
be like you
(I'll be proud to be like you)

*The Corrs - Angel*

Voor een Dubbeltje de wereld rond

Als je alles van tevoren weet..

Gistermiddag, 07-08-2008 om kwart over 4 smiddags, na alles in de auto gepakt en gestouwd te hebben, vertrokken we van Ooltgensplaat naar Maassluis.
Geplande Aankomsttijd: 17:00

Werkelijke Aankomsttijd: 22:15

Wat gebeurde er in die vijf uur?

We waren net afgeslagen richting de A15 of we stonden al in de file. Slim als we dachten te zijn namen we de eerst volgende afslag om op de op de kaart geel aangegeven parallelweg verder, langs de file te rijden. Helaas waren er nog meer slimme mensen op de weg en na een paar kilometer lekker door te rijden stonden we opnieuw in de file. Aangezien de pompen in de Botlektunnel door een blikseminslag kapot waren en de tunnel door de daaropvolgende moesson onderliep werd al het verkeerd van de A15 naar de, jawel, gele parallelweg geleid, over de brug om aldaar verder te rijden op de A15. Zo stonden we alsnog in de file. Gelukkig hebben we toch zeker een uur bespaard door al eerder op de parallelweg te gaan, zodat we toch zeker 5 km file hebben omzeild.

Na de Botlektunnel konden we weer verder rijden, maar nog meer mensen hadden bedacht dat ze via het pontje van Rozenburg naar Maassluis wilden dus voor de pont stond nog eens 2 km file, die oploste met 150 m per 20 minuten. Zodoende besloten we eerst een hapje te gaan eten in Rozenburg. Overigens in een heel leuk restaurantje. Het eten was SUPER, en je kreeg een ontzettend groot bord wat helemaal vol lag met allemaal lekkere dingen. Als ik t niet zo benauwd had gehad was het helemaal opgegaan! De naam was Eetcafe Marmaris ofzo.

Vervolgens gingen we terug naar de rij die nog steeds even lang was! DAt schoot dus niet op maar aangezien we dit pontje wel moesten hebben sloten we aan in de rij. Boekje erbij, wat snoep en drinken, en we konden er even tegenaan!

Anderhalf uur later echter werden we toch wat zenuwachtig. Mijn zuurstof begon op te raken en mijn medicijnwissel kwam eraan! Dus ik achter het stuur, en Rick naar het begin van het pontje. Daar had hij onderhandeld en ik mocht wel met een meneer meerijden, voor laten gaan ging te ver, maar hij wilde me wel afzetten met alle spullen die ik nodig had. Spookrijdend reden we naar de voorkant, omdaar alle spullen over te laden. Maar ik had zelf zoiets van we zijn hier nu toch, nog maar even vragen dan. Want ja om nou alles, inclusief zuurstofconcentrator, koelkast tas e.d. over te laden, en helemaal alleen in het huis te wachten tot Rick een keer thuis kwam zag ik ook niet zo zitten, al is het maar omdat ik zelf de trap haast niet op kom. Vervolgens gooide ik er nog een hoestbui tegenaan en dat deed t m. We mochten van de vriendelijke mensen voorkruipen. Dit vind ik echt ontzettend vriendelijk van die mensen want zij stonden er ook al een uurtje of 4, dus dat zegt wel wat! Soms is er echt een noodgevalletje. En op zulke dagen ben ik dan stiekem wel blij met mijn CF al had ik zonder CF waars niet in Zuid-holland gezeten maar in Spanje of Italië.

Zoals Joahn Cruijff altijd zegt: Ieder nadeel heb zn voordeel!

Terug van Weggeweest

Ik ben weer thuis uit het ziekenhuis met zuurstof helaas. Nu ga ik weer weg, ik ga namelijk op vakantie. Ik typ later nog wel wat, maar nu niet want ik moet me haasten.

Tussenstand

- Mijn CRP-waarde is van do 210, gezakt naar 130 op zaterdag, en die van vandaag was nog niet binnen.
- Ik ben ook mimnder benauwd dan vorige week, alleen als ik iets ga doen krijg ik af en toe nog benauwdheidsaanvalletjes. Het gaat wel steeds iets beter, maar heht gaat erg langzaam.
- Mijn hartslag is weer beneden de 100
- Mijn temperatuur was weer netjes onder de 37
- Mijn saturatie (zuurstof in t bloed) is weer voor heht eerst 96%. Weliswaar met 1 ltr o2 maar aangezien hij tot vanochtend nog niet hoger kwam dan 94 ben ik hier wel blij om!


Dus eigenlijk zou ik me wel oke moeoten voelen. Toch is dit nog nieit het geval
Dat heeft verschillende redenen. Ten eerste ben ik nog steeds benauwd en gebruik nog 1 ltr zuurstof. Dat verontrust me toch wel een beetje. Ik ben bang dat ik blijvend zuurstof nodig heb. Verder ben ik beniewd of we onze vakantie gaan halen!

En ten tweede, ik zit natuurlijk nog steeds met de familie Germs in mijn maag. Aangezien ik hier niet zo veel te doen heb, blijft het de hele dag door mijn hoofd spoken. In mijn maag zit een knoop die er gewoon niet uit wil, en ik voel me gewoon verdrietig. Daardoor voel ik me ook wat onrustig.

Maar goed, het zal wel minder worden in de loop van de tijd, en ik zal me beter gaan voelen. Maar dat heeft tijd nodig.

Afgrond

Alsof de bodem onder je wegzakt. Zo voelde het toen ik donderdagavond een telefoontje kreeg van Rick. Ja ik had het bericht wel gelezen over de 4 nederlandse klimmers die waren gevallen in de Mont Dolent, maar dat kunnen er zo veel zijn. Toen belde Rick echter op met de tekst: "Een 57-jarige huisarts met 3 kinderen in de leeftijd van 16-23 jaar." Je hersens gaan ratelen en plots valt de grond onder je voeten vandaan. Het zal toch niet...?? Maar helaas, het is waar.

Ada heel veel sterkte, ik kan niet met woorden omschrijven hoe erg ik dit vind.




Piet, Mark Karin en Els, ik ben ontzettend blij dat ik jullie heb mogen leren kennen, ook al was het maar voor twee jaar. Rust Zacht:(

Terug van weg geweest

Nou, daar lig ik dan weer. Dit keer aan de ene kant een infuuslijntje en aan de andere kant een zuurstofslang. Aangezien ik zelf thuis nog geen zuurstof gebruik ben ik dit niet echt gewend, en dat kan wel eens lastig zijn als je naar de wc moet. Dan vergeet ik het slangetje af te doen en wordt ik vervolgens gewurgd door dat zelfde slangetje. Maar tijd zal t leren. Ik hoop wel dat ik nog van de zuurstof af kom.

Wat is er nou gebeurd? Nou ik heb nog snel een blogje kunnen schrijven vlak voor ik naar de EHBO moest en daarin had ik al gezegd dat ik benauwd was, hoge hartslag had en verhoging. Op de EHBO van het UMC, hebben ze dat omgezet in cijfers. Voor de kenners: Mijn saturatie kwam niet boven de 90, mijn CRP-waarde was 186(!) en mijn bloedgassen waren ook verhoogd (Co2 was 50 en o2 60) Vandaar dat ik me niet zo lekker voelde;)

Natuurlijk mocht ik toen niet naar huis en hebben ze me op het allerlaatste plekje van de afdeling kunnen proppen, te weten kamer 24 van B3West. Pff Gelukkig had ik weer een port-a-cath!! Die het overigens bijzonder goed functioneerde.

Ondertussen zit ik alweer op een andere kamer namelijk kamer 29. Kamer 29 is een van de proefkamers voor het infotainment systeem. Ze zijn hier op de afdeling bezig om te testen hoe dat systeem werkt. En omdat ik hier natuurlijk vaak lig, en ik (blijkbaar) goed mijn mening kan geven, mag ik dit systeem ook testen tot ik naar huis ga. Dan mag ik een papiertje invullen met voors en tegens en kunnen ze zien waar het nog verbeterd kan worden. Helaas voor hun heb ik op DIT systeem (het andere systeem is van KPN, dat schijnt het beter te doen) haast alleen nog maar minpunten gevonden.

Ik merk trouwens nog niet erg veel van de kuur, maar dat komt hopelijk nog!

Kaartjes (mogen altijd natuurlijk) gestuurd worden naar het volgende adres:

B3West, kamer 29
t.a.v. Tamara Magdelijns
Postbus 85500
3508 GA Utrecht

Oh en de nieuwe EHBO van het UMC is GAAF!! Het ziet er superstrak uit, en het is echt heel mooi geworden. Alleen 1 tip: Neem een zonnebril mee want je wordt lichtelijk overweldigd door het vele oranje...

FF snel

Ik ben heel benauwd, hoge hartslag en verhoging, dus ga nu naar de EHBO om te zien of t niks ernstigs is. Duim voor me!

Tot later (hopelijk)

Gelukt

Voordat ik weer wegga, nog even een berichtje. Ik heb net Tamara zelf aan de lijn gehad en ze klonk heel erg wakker. Alles is goed gegaan en de reden dat ik pas om 5 uur wat hoorde was omdat ze haar heel langzaam wakker hebben laten worden.

Dus de PAC zit er weer in! Gewoon op dezelfde plek, dat is wel prettig (denk ik).

PAC-plaatsing

Namens Tamara (die in het ziekenhuis geen internet tot haar beschikking heeft dit keer) wil ik jullie laten weten dat zij morgen geopereerd gaat worden voor een nieuwe PAC. Als het goed is gaat ze ongeveer rond half 1 onder het mes. Ik laat morgen aan het eind van de middag wel weten hoe het verlopen is.

Duim mee voor een succesvolle operatie!

Groetjes, Judith

Winkansen

Afgelopen jaar ben ik een beetje in "the winning mood." Vorig jaar had ik het er een keer met mijn moeder over dat sommige mensen (Judith) zoveel wonnen en dat ik nooit wat won, hoewel ik aan veel enquetes en prijsvragen meedoe. Nog diezelfde dag lag er een envelop op de mat met daarin voor 100 euro aan waardebonnen! Dat was 1...

Een paar weken later kreeg ik bericht dat ik een haarpakket had gewonnen van John Frieda (een heel goed en duur merk voor haaproducten.) Ik wilde al heel lang eens frizz-ease proberen, maar aangezien het zo duur was kocht ik het. Een nu een heel pakket! Dat was 2!

Toen won ik een tocht met de Meander, en het Italiaanse pakket. Nummer drie en vier zijn binnen;)

En nu had ik meegedaan aan een Top-X prijsvraag. Je kreeg een foto te zien van Balkenende met in zijn hand het nieuwe logo van Top-X en een tekstbalkje boven zijn hoofd. De opdracht was: Bedenk een leuke tekst voor in de tekstbalk!
Hier bij had ik een digitaal fotolijstje gewonnen! Hoera, ik ben grappig!:D Dat was nummer 5!



Kleine dingen, maar bij elkaar toch wel leuk! Zeker omdat de helft geen geluk was maar creativiteit:)

Vanavond de Jackpot?;)

Niksig

Eigenlijk heb ik geen zin om te schrijven, maar omdat jullie, mijn trouwe lezers, toch wel graag willen weten hoe het met mij is, waag ik me toch maar aan een kort stukje. Misschien krijg ik dan wel meer zin!

Een van de redenen waarom ik niet zo'n zin heb om te schrjiven is omdat ik sinds dinsdag weer aan het infuus zit. En aangezien mijn PAC kapot is moest ik dit keer een "gewoon" infuus, in mijn arm. En als er 1 ding is waar ik echt HEEL erg de kriebels van krijg is het wel infuusprikken. Opzich zou dit helemaal niet nodig hoeven zijn, aangezien ze bij mij toch wel meestal raak prikken en het infuus blijft vaak ook redelijk lang (zo rond en om 2 weken) zitten.

Stiekem ben ik een ontzettende controlfreak en wil ik het liefst zelf mijn infuus prikken, alles afplakken en ik controleer bij de wisseling van antibiotica stelselmatig of er netjes tussendoor wordt gespoeld en of ze alles wel hygiènisch aanpakken. Maar af en toe moet je het aan iemand anders overlaten.

Daarom had ik gevraagd om een anesthesist (daarvan weet ik zeker dat ie goed prikt) of Dokter Jeroen, die mij de laatste twee keer in 1 keer een infuus heeft geprikt. De laatstgenoemde werd het, en zoals de vorige keren prikte hij dit keer ook in 1 x raak. Achteraf gezien vond ik het heel erg mee vallen! Dus misschien wordt zo langzamerhand toch wijzer en rustiger;) Dit vind ik fijn om te merken aangezien mijn infuus nu al een paar dagen irriteert en ik waarschijnlijk binnenkort een nieuwe moet.

Correctie: Nog dezelfde middag mocht ik een nieuw infuus laten prikken op de EHBO van het Deventer Ziekenhuis. Ik heb dus niet echt vertrouwen in prikkunsten van mensen, en vooral die van de EHBO heb ik mijn ernstige twijfels over, want ze luisteren daar nooit zo goed naar je en trekken graag hun eigen plan. Ook zijn ze er vrij zekr van dat zij het w'el goed kunnen "want ze doen het zoooo vaak." Maar zondag is het vertrouwen in de mensheid weer wat hersteld en die van de EHBOers in het specifiek. Ik had een superaardige zuster die geduldig was, goed luisterde en, nietr onbelangrijk, in 1 keer raak prikte! Dan kan je het bij natuurlijk al niet meer verprutsen;)

Correctie!

Nou ik was weer wat TE enthousiast over de PAC plaatsing:P Het plan is gewijzigd. Ik heb vrijdag ruim een half uur met 2 anesthesisten en Dr vd Graaf (die ook graag bij het gesprek wilde zijn) om de tafel gezeten. Gezegd moet wel even dat vd Graaf wel drie keer zijn excuses heeft aangeboden, wat ik erg lief vind, en mjin vertrouwen in het zk is weer met sprongen toegenomen.

Wat er uitkwam was het volgende. Ik krijg een grote OK, met meer bewaking dan op een kleine. Erna wordt ik ook nog even goed in de gaten gehouden. Maarr voor de operatie plaats vindt krijg ik eerst nog een infuuskuur van 2 weken. Dit heb ik zelf voorgesteld omdat ik het nou niet direct super vind gaan en ik wil toch zo goed mogelijk die operatie in! Eerst wilden ze me direct al maandag opnemen, maar daar was ik het niet zo mee eens, aangezien mijn zusje deze week jarig is en ik daar ERG graag bij wil zijn! Dus nu wordt ik ergens na 30 juni opgenomen, en dan ga ik na 2 weken onder het mes. Wel midden in de vakantie maar je moet er iets voor over hebben;)

En Alida, die PAC heb ik zeker nodig. Ik lig er minimaal 4 keer per jaar in voor een infuuskuur. De oude PAC zit er nu nog in, en die moet er idd sowieso uit, dus ik vond het dan wel een goed plan om er meteen maar een nieuwe in te laten zetten. Dan zijn die infuuskuren nog een beetje te doen en kan ik gewoon blijven pianospelen, autorijden en mezelf aankleden en blijven douchen, wat ik wel prettig vind. Bovendien wordt ik ontzettend irritant als ik drie weken een " gewoon" infuus zou hebben, ik ben ontzettend bang dat ie eruit zou kunnen gaan en er dan weer een nieuwe geprikt moet worden *slik*. Een PAC geeft mij gewoon veel meer zekerheid en vrijheid.

Nog 4 dagen!

En dan mag ik dus onder het mes, onder algehele narcose! Blijkbaar kan het nu wel. Ik ben wel een beetje zenuwachtig want ja, tis wel een groter risico. Maar aan de andere kant ben ik wel iets gerustgestelder dat ik lekker mag gaan slapen terwijl zij aan mij aan het prutsen zijn.

Nog 1 dagje!

In navolging van Irene --> Nog maar 1 dagje!!

Gepruts (1)

Vandaag zou mijn PAC vervangen worden. En om een hele gekke reden ging het niet door...*kuch*

Toen ik hoorde dat mijn pac vervangen moest worden bracht ik al meteen te berde dat als ik geen narcose mocht (wat heel waarschijnlijk was) ik het wel oke vond om onder plaatselijke verdoving te gaan, MAAR dan moesten ze wel ff wat verzinnen voor het feit dat ik niet goed op mijn rug kan liggen ivm het slijm wat dan omhoog komt, en het feit dat ik daardoor moet hoesten. Ik heb ongeveer 5 keer daar stennis over geschopt, en de boodschap leek maar niet over te komen. Uiteindelijk heb ik een gesprek gehad met mijn dokter, en die zou het gaan uitzoeken, of misschien een roesje een optie was, want dat vond ik ook wel oke. Hij zou me deze week terug bellen...

Afgelopen woensdag had ik nog steeds niks gehoord, dus ik belde naar de Poli. Daar hoorde ik van de nurse practitionar dat vd Graaf op congres was! Daar heb ik wat aan! Maar ze zou met een andere dokter even overleggen over hoe en wat. Vervolgens hoorde ik van haar dat zij niet akkoord gingen met een roesje.

Ik: "Maar wat dan?! Ik kan niet op mn rug blabla... (me alweer opwindend)
Zij: "Sja, dat weet ik ook niet"
Ik: "Nou zou je dat misschien kunnen vragen?
Zij: "Ik vraag het aan de vervang-dokter en dan bel ik je terug.

5 Minuten later:

Zij: "Nou, we hebben het er nog over gehad, en als je vrijdag op de afdeling komt willen we eerst een bloedgas prikken"
Ik: "oke... en dan?
Zij: "Dan kijken we aan de hand daarvan of het kan.
Ik: "Ja maar als het nou niet kan?
Zij: "Sja dat weet ik ook niet... ZUCHT

Wat heb ik nou al verdorie steeds aangekaart!!

Kom ik vandaag op de afdeling, en nadat ze bloedgas hadden afgenomen (wat verbazingwekkend goed ging --> Lees blogje Bloedgas) kwam de chirurg binnen. Hij kwam overleggen over het roesje. Hij vond het geen goed idee om een roesje te geven, want ondanks een roesje zou ik nog steeds kunnen gaan hoesten omdat het de prikkels en t slijm niet stil legt. Ik zou er zelf niks van weten maar zoals hij zei: "Ik kan niet opereren als jij moet hoesten." Ik zou zelf liever je onder narcose willen. (Ja dat wil ik ook wel)

Je MEENT het... Had ik dat niet al drie weken eerder gezegd...?

Dus, conclusie, ze zijn het niet eens met elkaar, er wordt blijkbaar niet gecommuniceerd en de hele operatie (letterlijk) ging niet door!

En daar rij je dan "ff" voor heen en weer naar Utrecht...



Even ter opmerking, Sommige mensen voelden zich aangevallen, dat was geenszins de bedoeling!! Ik wil graag mijn frustratie uiten over dat ik voor niks vrijdag naar Utrecht moest, dat ik nog steeds geen nieuwe PAC heb, en het toch niet superbest gaat. Ze hebben echter wel allemaal hun best gedaan, alleen ging het toch ergens fout, ik weet dus niet waar (en het zk ook niet) en dat frustreert me enorm!

liefs Tamara

Antwoord op Alida

Naar Aanleiding van Alida's comment op mijn vorige post:
Natuurlijk zou ik ook mijn familie, vrienden en iedereen die me zo goed helpt bedanken, maar dat lijkt me dat dat makkelijk kan van 21.8 miljoen, toch;) We hebben trouwens het aankoopbedrag teruggewonen, maar liefst 14.50! Dat bedrag wordt besteed aan het lot van aankomende maand;)

En over Ezeltje Klink: Toevallig wilde ik er juist een berichtje over schrijven duss hier komt het;)

Stukje wat ik vanavond op Top-X heb gezet, een meningenpanel voor jongeren. Ik las daar een heleboel, eigenlijk erg egoïstische reacties. Bijv:
- ik doe daar niet aan mee, met dat donoren enzo, gaan ze van alles van me wegsnijden. Ik vind dat maar niks. zo

- Ik wil na mijn dood best organen afstaan maar dan wil ik wel goed van te voren vastleggen waar mijn organen wel en niet heen gaan. Ik wil ze namelijk wel in een goed mens hebben. Zo wil ik ze bijvoorbeeld niet in respectievelijk SP, Groenlinks en PvdA stemmers. Ook wil ik mijn organen niet afstaan aan mensen die genieten van hun WAO maar wel elke dag kunnen sporten, aan zuiplappen, drugsgebruikers, hakbar-roepers en snijmeisjes, tot in hoeverre dit niet synoniem staat voor de groep die ik hiervoor al noemde.

- Ik ben daar nog niet zo zeker over en ben dus ook geen donor. Aan de ene kant wil ik de hele wereld helpen, aan de andere kant wil ik ook niet half leeg in mijn kist liggen. Mijn organen zijn van MIJ en dus wil ik die ook ergens tot aan het einde behouden.


Zie je die MIJ in het laatste berichtje... Ik vind dat ZO hebberig klinken!

Mijn reactie:
Ik ben sprakeloos over wat hier allemaal boven gezegd wordt!! Ik, een vrouw van PAS 21 sta zelf op de wachtlijst voor nieuwe longen, ik heb dezelfde ziekte als Joyca (die ik toevallig oook wel ken geloof ik) en ik vind het verbazingwekkend wat jullie allemaal voor gedachten hebben over transplantatie! Natuurlijk geven dokters een zieke patient niet zomaar op, ze hebben een eed af moeten leggen dat ze alles, maar dan ook ALLES moeten doen om een patient zijn leven te redden!!

Verder heb je nog steeds een keus met de wet: Iedereen donor, behalve... Je kan er namelijk nog steeds voor kiezen om GEEN donor te worden, maar dan moet je daar ACTIE voor ondernemen, waar veel mensen blijkbaar te lui voor zijn. Blijkbaar is donorschap niet belangrijk genoeg om er even over na te denken en het er over te hebben met je familie. Als het niet belangrijk genoeg is om over na te denken, waarom maak je je er dan druk over of je donor wordt of niet!

En waarom zou je je organen niet af willen staan aan iemand die toevallig een andere mening heeft dan jij? Heeft die toevallig minder recht op leven dan iemand met een gelijke mening? Dit is net zozeer discriminatie als iemand die geen bloed mag geven omdat ie homo is! Wat dan weer niet wegneemt dat je maar niet meteen wrokkig naar iedereen moet zijn en DUS geen donor wordt...

Dus, denk er alsjeblieft over na, het is niet alleen in mijn eigen belang, maar in het belang van 1200 anderen!

Dit heb ik er later nog bij gezet:

Aan de andere kant ik respecteer wel waarom sommige mensen geen donor willen worden, maar het grootste gedeelte van Nederland gooit dat papiertje aan de kant met de gedacht: Dat doe ik later wel. Die denkt er niet eens over na, en voor DIE mensen is een ik ben donor behalve systeem WEL goed, want dan gaan ze er eens over na denken! Jullie hier doen dat blijkbaar al, dus voor jullie zit er geen extra werk aan vast.

En dat ja, mits gedoe, dat lijkt me al helemaal niet goed voor het donorschap, want dan kan het dus alsnog na je dood veranderd worden terwijl je JA hebt gezegd... Lijkt me niet veel goed doen voor verdere donatie...

Ik en 7 miljoen

Een miljoen winnen is natuurlijk altijd leuk. Daarom doen Rick en ik af en toe mee met de staatsloterij. Ook al weet ik dat de kans om te winnen heel klein is, misschien valt het geluk ons ook eens ten deel.
In tegenstelling tot het meisje in het liedje weet ik wel wat met een miljoen (of meer) zou doen!! Meerdere dingen om precies te zijn. Allereerst samen met Rick een huis kopen, nog wat gekke dingen en de rest sparen voor dingen later (zoals bijvoorbeeld trouwen, dat wil ik toch echt nog wel doen, ooit;))



En verder, heb ik natuurlijk (net zoals 7 miljoen andere Nederlanders) gister naar het EK zitten kijken. Normaal gesproken kijk ik geen voetbal. Ten eerste vind ik het toch behoorlijk saai, en ten tweede doet iedereen het al. Maar tijdens een EK of WK gooi ik mijn principes gedeeltelijk overboord. Ik vind het toch stiekem wel spannend om een wedstrijd Nederland-tegenstander te kijken en te hopen dat ze gaan winnen!
Want winnen is altijd wel spannend...

MDS-Dagje

Het lijkt wel de tijd van het jaar! Net zoals Kim en Iréne moest ik er ook aan geloven. Vorige week had een MDS. Voor degenen die niet weten wat dat is, dan wordt je in een kamertje gestopt en allerlei specialisten worden er op je afgestuurd, die je dan binnenstebuiten keren, op de kop hangen en bekijken hoe je er nou eigenlijk voorstaat.

Mijn dag begon gelukkig niet zo vroeg, omdat ik op de wachtlijst sta zijn sommige onderzoeken niet meer nodig om de een of andere reden, dus dat scheelt in tijd;) Ook zit ik niet op B3West, maar op de longtransplantatiepoli. Waar je dan weer geen eten krijgt om 12 uur smiddags. Gelukkig had ik me daarop voorbereid en een boterham met pindakaas en banaan in mijn tas gestopt.

Om 11 uur mocht ik me melden op de longtransplantatiepoli. Als verwacht hadden ze natuurlijk een heel "logisch" schema opgesteld, zoals hieronder beschreven:

11:00 - Longfunctie en VVM (vetmeting)
11:30 - Fysio
12:30 - Maatschappelijk Werk
13:00 - Verpleegkundige
13:30 - Dr vd Graaf
14:00 - Dietiste

Dan zou ik klaar zijn. Maar zoals verwacht zaten er een paar onvolkomenheden in het schema.

Allereerst zou ik de VVM doen. Heel simpel, je ligt op tafel, krijgt twee plakkertjes op je voet en twee op je hand. Dan wordt er op een knopje gedrukt, en voila, je bent klaar!
Daarna zou ik dus de longfunctie hebben. Nou is het zo dat je voor de VVM 2 uur nuchter moet zijn van te voren. Nou helpt dit natuurlijk al niet echt met de longfunctie (ooit een goede longfunctie geblazen met een lege maag? Ik niet!) Nou ging dat gelukkig nog wel, behalve dat ik daarna een hypo moest weg werken, want ja ik had natuurlijk super hard mn best gedaan om zo hoog mogelijk te blazen (wat resulteerde in 21%, waar ik wel tevreden mee was, gezien mijn conditie die dag.)

Maarrr daarna hadden ze dus de fysio gepland. En ja, een hypo van te voren, en niks gegeten, dát werkt natuurlijk niet in je voordeel! Dus ze hebben de fysio aan het eind vd dag gepland, en maar eerst alle andere laten opdraven. Zodoende kreeg ik na de longfunctie eerst de verpleegkundige aan de tafel. Ik had niet zoveel te melden, althans niet wat betreft haar, dus we waren snel klaar. Daarna kwam dr. vd Graaf langs. Daar heb ik wel ff uitgebreid mee gepraat. Ik voel me nl nogal moe de laatste maanden, en wat bleek: Ik heb weer eens bloedarmoede! Dit heb ik al eens eerder gehad, daar heb ik toen ijzertabletten voor gehad en dat ging toen een tijdje goed. Nu was de waarde dus alweer tot een laag niveau gedaald (nl 6.1) en onder de 6 is echt heel laag. Nu drink ik Roosvicee Ferro en slik ik dus weer ijzertabletten, wel gewoon van de kruidvat want die van het zk zijn zo hoog gedoseerd dat mijn heel maag/darmstelsel ervan in de war raakt. Dat wilde ik niet nog eens, dus ik wilde het eerst eens zo proberen.

Vervolgens kwam de Maatschappelijk werker langs. Ik had verwacht daar redelijk snel mee klaar te zijn. Dit was echter niet zo. We hebben flink wat gepraat, over het hoe en wat van op de lijst staan, en over de PGB. Ik vond het vroeger altijd onzin om met een MW te praten, maar ik vind tegenwoordig wel prettig. Ook wel omdat deze normaal met je praat en niet alsof je zwakzinnig bent. Dat vind ik persoonlijk altijd zeer irritant;)

Als 5e kwam de diëtiste. Daar was ik niet zo lang mee bezig. Het enige wat ik met haar moest bespreken is dat ik de laatste tijd weer wat lager in mn gewicht zat, en dat ik dus graag een pakje nutridrink meer wilde drinken, maar ik niet precies wist hoe ik dat in mijn diabetesdieet moet inpassen. Een Nutrdrinkje geeft je namelijk een enorme koolhydratenboost, en redelijk snel ook. Dus vaak kom ik dan te hoog te zitten. Nu heb ik afgesproken dat ik daarvoor nog 2 bijspuit, dus ff kijken of dat een beetje werkt!

Waarom een Nutrdrink erbij? Daarin zitten namelijk veel eiwitten, en dat is goed voor je spieropbouw. Uit de VVM kwam namelijk dat ik wel goed in mijn vet zat, maar dat de spiermassa wel wat te laag was. Die ben ik wel aan het opbouwen maar het feit dat er steeds operatietjes tussendoor komen helpt niet echt. Ik mag daarna steeds twee weken niet sporten en dan slanken mijn spierbundels weer af;) Volgende week vrijdag heb ik weer een operatie, nu voor mijn PAC dus dan mag ik wéér twee weken niet met mn arm sporten. Erg vervelend!

Toen kwam de fysio. Hier zag ik erg tegenop, ik was bang dat mijn conditie een stuk achteruit was gegaan. Dit viel echter wel mee. De laatste keer had ik bij de 6-minuten looptest 423 meter gelopen, en dit keer was dat 427 meter!! Verder bleven mijn saturatiewaarden ongeveer hetzelfde als 2 jaar geleden, dus opzich niks om ontevreden over te zijn. Het kost me alleen wel VEEL meer moeite dan 2 jaar geleden, dat merkte ik wel! Dus ik word toch wel slechter. De fysio vond ik dat heel constant liep. Ieder rondje van 35 meter in precies 30 seconden. De laatste paar seconden liep ik even wat harder om iets meer metertjes te maken;) vandaag die laatste 7 meter:P

En toen! Mocht ik nog naar de thuiszorg technologie. Daar is uitgevonden dat mijn Port-a-Cath kapot is. Daarom krijg ik volgende week vrijdag, de 13e een nieuwe port-a-cath. Ik ben hier echt heel zenuwachtig voor! Ik hoop dat ik een roesje krijg, dan herinner me ik er iig niks van;)

Nou dit was het weer even. Uitgebreide MDS dag, pfff :P

In the sky

Als eerste ging de paarse neer. De volgende dag lag ook de rode op de grond. Als je de rode opraapt en in delucht gooit, zakt ie in slowmotion naar beneden. Nou hangt alleen de groene nog in de lucht. Hoe lang houdt hij het vol? Nog een dagje, of twee? Of ligt hij vanavond bij de andere op de grond?

Ja waar heb ik het nou eigenlijk over? Heliumballonnen!!
Afgelopen zondag waren de ouders van Rick 30 jaar getrouwd, en ze hadden een leuke BBQ georganiseerd voor familie en vrienden. Rick en ik hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn om ze een privé ballonvaart te geven. Daarvoor hebben we wel de hele familie moeten inschakelen, maar het is gelukt!! En het is natuurlijk ook leuk om een gezamelijk cadeau te geven. Maar hoe geef je zoiets? Je kan ze zomaar het papier geven, maar dat is niet creatief genoeg voor mij;) Dus had ik het volgende bedacht: We kopen een klein rieten mandje, en daaraan binden we een heliumballon. Zo gezegd, zo gedaan. Het rieten mandje steeg gelukkig niet op, maar bleef netjes op tafel staan, met de ballon er mooi boven zwevend. In het rieten mandje hadden we het papiertje met de ballonvaart erop gelegd. Maar aangezien ballonnen nogal snel lucht laten ontsnappen hadden we wat meer ballonnen laten opblazen, voor het geval de oorspronkelijke ballon niet meer in de lucht zou hangen. Gelukkig waren ze niet nodig, dus ik heb ze maar lekker op mijn kamer laten hangen! Vrolijke boel;)


Links van Evelien staat de ballon met het mandje eraan.


Ook altijd leuk om te kijken hoe hard ie nou naar beneden valt. En om dat het beste te testen gooi je m natuurlijk van het balkon!:D


Lieve foto:)